Σάββατο , 20 Απρίλιος 2024

Συναισθηματική ανάπτυξη νηπίου: Τι να περιμένετε στην ηλικία των 1-3 ετών;

Μετά την ηλικία του ενός έτους τα παιδιά γίνονται πιο ανεξάρτητα, εμπλουτίζουν το λεξιλόγιό τους και αναπτύσσουν τις επικοινωνιακές τους δεξιότητες. Τι πρέπει να γνωρίζετε για την συναισθηματική ανάπτυξη του νηπίου 1-3 ετών;

Νήπιο 1-2 ετών

Σε αυτήν την ηλικία το παιδί από τη μία αποζητά την ανεξαρτησία του, από την άλλη εξακολουθεί να είναι προσκολλημένο στον γονιό. Πλέον περπατάει μόνο του και έχει αναπτυχθεί επαρκώς σωματικά  για να δοκιμάζει τις δυνάμεις του και τις καινούριες δεξιότητές του, ωστόσο δεν είναι ακόμα αρκετά ανεξάρτητο, ειδικά σε περιπτώσεις κούρασης, ασθένειας ή φόβου.

Η συμπεριφορά του μπορεί να αλλάζει απρόσμενα: για μέρες μπορεί να δείχνει μια πρωτοφανή για την ηλικία του ωριμότητα και ανεξαρτησία και ξαφνικά να βρεθεί και πάλι προσκολλημένο πάνω σας. Πολλοί αποκαλούν την περίοδο αυτή «πρώτη εφηβεία» και αντικατοπτρίζει τα συναισθήματα του παιδιού που μεγαλώνει.

Βεβαιωθείτε ότι στο στάδιο αυτό είστε ουσιαστικά δίπλα στο παιδί κι εκείνο το γνωρίζει. Είναι σημαντικό να νιώθει ασφάλεια ότι σας έχει δίπλα του, ενώ παράλληλα εξερευνά την ανεξαρτησία του. Παρακινήστε το να γίνει πιο ανεξάρτητο και δώστε του τα κίνητρα για να δοκιμάσει καινούρια πράγματα και να αναπτύξει ακόμα περισσότερο τις δεξιότητές του.

Πηγή φωτογραφίας: Unsplash.com / Juan Encalada

Νήπιο 2-3 ετών

Δεν είναι τυχαίος ο όρος «τα τρομερά δίχρονα» που χρησιμοποιείται για την περιγραφή της συμπεριφοράς των παιδιών αυτής της ηλικίας. Τα παιδιά στην ηλικία 2-3 ετών  έχουν έντονες εναλλαγές στη διάθεσή τους  καθώς ακόμα δεν ξέρουν πώς να ελέγχουν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους.

Σε αυτήν την ηλικία επίσης, το παιδί εξερευνά τον κόσμο και διψά για περιπέτειες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να επιδιώκει να δοκιμάζει τα όριά του, αλλά και τα όρια των γύρω του.  Συχνά αντιδρά με θυμό και εκνευρισμό. Προσπαθήστε να θέσετε ρεαλιστικά και λογικά όρια για το παιδί, συζητήστε για συμβάντα που του προκαλούν εκνευρισμό και αντιμετωπίστε το σαν ώριμο παιδί, χωρίς όμως να ξεχνάτε ταυτόχρονα ότι είναι ένα μικρό παιδί.

Η ψυχολόγος και συνεργάτης του Mothersblog.gr συμβουλεύει σε παλιότερο άρθρο:

«Μαθαίνω να «διαβάζω» τις αντιδράσεις και τις συμπεριφορές του. Ναι, ο κάθε γονιός ξέρει καλά τι σημαίνει για το παιδί του να νυστάζει ή να πεινάει και εκείνος να θέλει να κάνει κάτι διαφορετικό από την παιδική ανάγκη που αναζητά άμεσα ικανοποίηση! Είναι πολύ σημαντικό να αντιληφθείτε τι πραγματικά θέλει εκείνη την ώρα το παιδί σας. Μην ξεχνάτε πως μπορεί μεν να μιλάει, δεν μπορεί πάντα όμως να λεκτικοποιήσει αυτό που του συμβαίνει, αισθάνεται ή θέλει και τόσο περισσότερο εκνευρίζεται και αντιδρά.

Ψυχραιμία, αν νευριάσετε και αρχίσετε να του φωνάζετε και εσείς, το έχετε χάσει το παιχνίδι, όπως γίνεται και με έναν έφηβο! Μάλιστα, σκεφτείτε λίγο την εικόνα από απόσταση: ένα μικρό ανθρωπάκι φωνάζει μπροστά σας και εσείς, ο μεγάλος και σοφός άνθρωπος φωνάζετε και ουρλιάζετε περισσότερο από εκείνο ζητώντας του να σταματήσει να ουρλιάζει… κωμικοτραγικό! Μα πως θα γίνει αυτό; Ξεχνάτε ότι σας μιμείται; Άρα απλά, μιμείται και την δική σας απαράδεκτη συμπεριφορά, γιατί παραπονιέστε; Αν δεν μπορείτε να διαχειριστείτε την κατάσταση απλά φύγετε από το δωμάτιο, απομακρυνθείτε, φτάνει βέβαια να μην είστε κάπου που διατρέχει κίνδυνο το μικρό σας. Επίσης, έχετε στο μυαλό πως δεν το κάνει επίτηδες και μην το παίρνετε προσωπικά!

Διαλλακτικότητα, διπλωματία, υπομονή: το τρίπτυχο της επιτυχίας με το μικρό σας. Συζητάτε, αντιπροτείνετε και έχετε υπομονή να το «ακούσετε». Μάλιστα το να του δώσετε επιλογές, είναι πολύ σημαντικό γιατί ενώ εσείς του προτείνεται αυτό που πιστεύετε καλύτερο, εκείνο πιστεύει πως αποφασίζει το ίδιο άρα είναι και πιο ευχαριστημένο…

Προσπαθήστε να πείτε εσείς αυτό που νιώθετε ότι θέλει να σας πει με την γκρίνια του αλλά δεν μπορεί…

Η καθημερινή ρουτίνα και το πρόγραμμα επίσης είναι απαραίτητα, καθώς σε αυτή την ηλικία τα παιδιά πολλές φορές λειτουργούν καταναγκαστικά και η ρουτίνα τους δίνει ασφάλεια και ηρεμία, όπως και την ανάλογη οριοθέτηση που τόσο έχουν ανάγκη. Πρόγραμμα λοιπόν στα ωράρια για φαγητό, ύπνο, παιχνίδι, μπάνιο, κλπ.»

Με πληροφορίες από healthychildren.org


Πηγή