Γιορτή του Πατέρα: «Ένα γράμμα για σένα μπαμπά μου…»

Για τον πατέρα και τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζει στην ψυχοσύνθεση του παιδιού, έχουν μιλήσει οι ειδικοί.

Κατά γενική ομολογία η παρουσία του είναι εξίσου σημαντική με αυτή της μητέρας καθώς τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς.

Αντί άλλων αναφορών για τη σπουδαιότητα της πατρικής φιγούρας, σας παρουσιάζουμε το γράμμα που έγραψε η Sakshi Raina με αποδέκτη τον μπαμπά της.

Του λέει όλα όσα αισθάνεται γι΄αυτόν και θα ήθελε να γνωρίζει:

«Σήμερα την Ημέρα του Πατέρα, εκμεταλλεύομαι αυτήν την ευκαιρία για να σου γράψω ένα γράμμα και να σου πω πόσο πολύ σε αγαπώ.

Αν και είναι πολύ πιθανό να μη μπορώ να εκφράσω όλα τα συναισθήματά μου με λόγια.

Πάντα μου έλεγες ιστορίες για το πώς συνήθιζες να κάθεσαι μαζί με την μαμά στην άκρη του κρεβατιού καθώς με μάθαινες να περπατάω.

Ίσως αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή από όπου πρέπει να ξεκινήσω το ταξίδι.

‘Η ίσως από τη φωτογραφία που έχω μπροστά μου όταν γεννήθηκα στο νοσοκομείο και εσύ ήσουν εκεί πάντα τόσο όμορφος ενώ εγώ έμοιαζα  με παραμορφωμένη πατάτα.

Έχουν περάσει σχεδόν 22 χρόνια από τότε …

Ο πατέρας λένε ότι είναι ο πρώτος άντρας στη ζωή μιας κόρης, ο πρώτος άντρας που της δείχνει τι είναι αγάπη. Είναι ο υπερήρωάς της, ο βασιλιάς της. Έχει τεράστιο αντίκτυπο στη ζωή της κόρης του και εγώ σου είμαι ευγνώμων που είχες τόσο θετική επιρροή πάνω μου.

Με έμαθες πώς να στέκομαι στα πόδια μου, πώς να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες της ζωής.

Όχι μόνο με προστάτευσες αλλά και με δίδαξες πώς να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου όταν δεν είσαι δίπλα μου.

Δεν μπορώ να φανταστώ μια ζωή χωρίς εσένα και δεν έχει να κάνει  με την ηλικία. 

Πάντα ήσουν εκεί όταν σε χρειαζόμουν ή ακόμα και όταν δεν σε χρειαζόμουν. Στεκόσουν πάντα δίπλα μου, χαμογελώντας περήφανα και με έκανες να νιώθω καλά με τον εαυτό μου.

Ήσουν πάντα εκεί ως πατέρας, ως ο καλύτερος φίλος στον οποίο μπορώ να εμπιστευτώ σχεδόν όλους τους φόβους μου, τα λάθη μου, τις επιτυχίες μου, τις αποτυχίες μου και πάντα με άκουγες και με καθοδηγούσες.

Στις χαρούμενες αλλά και στις δύσκολες στιγμές.

Ήσουν αυτός που μου εμφύσησε την αγάπη για το διάβασμα. Στην αρχή μου έφερνες βιβλία ανάλογα με την ηλικία μου, όμως μόνη μου άρχισα σιγά-σιγά να ανακαλύπτω τον κόσμο της λογοτεχνίας.

Δεν έχεις ιδέα πόσο εκτιμώ τα μαθήματα ζωής που με δίδαξες στα οδικά ταξίδια μας. Δεν έχεις επίσης ιδέα πόσο ευγνώμων είμαι που έχω έναν πατέρα σαν εσένα.

Όσο θέλω να σε ευχαριστήσω, άλλο τόσο θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη.

Ξέρω ότι δεν ήμουν εύκολο παιδί. Σε έχω βγάλει εκτός ορίων πολλές φορές, αλλά ειλικρινά ποτέ δεν ήθελα να σε πληγώσω.

Πάντα θέλω να σε κάνω περήφανο είτε με τα μικρά μου επιτεύγματα, είτε με τις ακαδημαϊκές μου επιδόσεις, θέλω να είσαι παρών.

Δάκρυα έχουν πλημμυρίσει τα μάτια μου καθώς γράφω αυτό το γράμμα. Ελπίζω να καταλάβεις πόσο σημαντικός είσαι για μένα και πόσο σε αγαπώ.

Μέχρι το άπειρο και πέραν αυτού.

Χρόνια πολλά Μπαμπά.

Θα είμαι πάντα η μικρή σου πριγκίπισσα.»