Μη μιλάτε στα παιδιά σας άσχημα για τους δασκάλους τους

Και τα έρημα τα παιδιά, ανάμεσα στους δύο, περιμένουν να δουν την δικαίωση. Και πιστέψτε μας, είναι από τα χειρότερα πράγματα που μπορούν να συμβούν. Το παιδί σας διχάζεται και περιμένει να δει τι; Ποιος είναι ο πιο δυνατός, ο πιο σωστός κι ο πιο δίκαιος; Αν τελικά θα πάει τιμωρία ή όχι; Ποιος θα ‘χάσει’΄αυτή τη μάχη και άρα ποιον να εμπιστεύεται στο μέλλον; H μήπως ποιος θα βγάλει το φίδι από την τρύπα για χάρη του;

Oλα λάθος, είναι. Και δυστυχώς όλα αυτά συμβαίνουν.  

Ας δούμε μερικούς γενικούς κανόνες.
Πρώτα από όλα μη δικαιολογείτε αμέσως και χωρίς δισταγμό το παιδί σας, πριν διασταυρώσετε το συμβάν. Μπορεί πράγματι να έχει πάει αδιάβαστος ή να έχει κάνει κάτι που δεν είναι σωστό.Διασταυρώστε την αλήθεια, και μέχρι τότε να είστε επιφυλακτικοί.
Ακόμη κι αν δείτε ή μάθετε τι έχει γίνει, η γνώμη η δική σας, που είστε ενήλικας, δεν μπορεί να φτάσει αφιλτράριστη στο παιδί σας. Αν θεωρείτε ότι ο δάσκαλος έχει κάνει λάθος, πείτε στο παιδί σας ότι θα το κουβεντιάσετε με τον ίδιο και μην το αναμείξετε σε αυτή τη ‘διαμάχη’. Αν το παιδί συνεχίζει να παραπονιέται για τη συμπεριφορά του δασκάλου, βρείτε τον και λύστε το πρόβλημα.

Μην αντιδράτε και μην επιτίθεστε στον δάσκαλο αν σας ενημερώσει για κάποιο πρόβλημα στη γνωστική ή νοητική κατάσταση του παιδιού σας. Σε καμιά περίπτωση δεν έχει σκοπό να προσβάλλει ή να κοροϊδέψει τον μαθητή του. Σας ενημερώνει για την κατάσταση ώστε σε συνεργασία με εσάς να του παρασχεθεί η καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και φροντίδα.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, μην κατηγορήσετε τον δάσκαλο μπροστά στο παιδί, μη μιλήσετε άσχημα για εκείνον και μην αποδώσετε όλο το δίκιο στο παιδί. Το μόνο που θα πετύχετε είναι να αποβάλλει κάθε ίχνος σεβασμού απέναντι στον δάσκαλό του και να μην τον παρακολουθήσει ξανά σε καμία από τις επόμενες παραδόσεις του, πράγμα που φυσικά θα αποβεί εις βάρος του.

Να μην ξεχνάτε ότι και οι εκπαιδευτικοί  είναι άνθρωποι που σπούδασαν αυτό που κάνουν. Εμπιστευτείτε την κρίση τους και να θυμάστε ότι είναι υγιές να διαφωνείτε. Οπως δε θα θέλατε εσεις να επεμβαίνουν στη δουλειά σας, μην παρεμβαίνετε κι εσείς στη δική τους και μην τους κάνετε υποδείξεις για αυτήν.

Να είστε ευγενικοί όταν απευθύνεστε σε αυτούς. Ειναι υπεύθυνοι για τη μισή μέρα των παιδιών σας. Νοιάζονται και αγαπούν τα παιδιά σας και κάνουν πάντα το καλύτερο για αυτά. Δε σας θέλουν έξω από την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά χρειάζονται τη συνεργασία σας. Δείξτε τους τον σεβασμό που τους αξίζει, χωρίς να αποδομείτε την ύπαρξή τους.

Και φυσικά, όπως σε όλους τους τομείς, υπάρχουν πάντα καλοί και κακοί άνθρωποι, καλοί και κακοί εκπαιδευτικοί. Αν θεωρείτε ότι είστε άτυχοι, κάντε μία κουβέντα με τους υπόλοιπους γονείς, δείτε αν υπάρχει κοινός τόπος σκέψης, απευθυνθείτε στον Διευθυντή η στον Σχολικό Σύμβουλο.

Και μία τελευταία συμβουλή: Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να λύνουν μόνα τους τα θέματά τους και να ανεξαρτητοποιηθούν. Ασχετα με το τι θα κάνετε εσείς πριν ή μετά, ενθαρρύνετε το παιδί σας να μιλήσει με τον δάσκαλό του αν νιώσει αδικία, ακόμη κι αν αυτό πρέπει να γίνει δεύτερη ή τρίτη φορά.