Ορμόνες: Πώς διαμορφώνεται η ταυτότητα του φύλου

Αν και πολλές έρευνες προσπάθησαν να τις συνδέσουν με συγκεκριμένες αρσενικές ή θηλυκές συμπεριφορές, δεν αποδείχτηκε κάτι τέτοιο. Το μόνο που φάνηκε να έρχεται ως αποτέλεσμα των ερευνών είναι πως οι ορμόνες του φύλου μπορούν να δώσουν συγκεκριμένους τρόπους συμπεριφοράς, για παράδειγμα να κάνουν τα αγόρια δραστήρια ή ακόμα και άγαρμπα στις κινήσεις τους, ενώ τα κορίτσια αντίθετα πιο ντελικάτα, με πιο λεπτές κινήσεις.

Στο συγκεκριμένο παράδειγμα φαίνεται πως η κυρίαρχη ανδρική ορμόνη, η τεστοστερόνη μπορεί να προσδώσει όλα αυτά τα “ανδρικά” χαρακτηριστικά καθώς θα μπορούσαμε χαριτολογώντας να την ονομάσουμε “επαναστατική ορμόνη της δύναμης”. Βλέπουμε λοιπόν τα αγόρια να θέλουν να είναι αρχηγοί, να λειτουργούν περισσότερο ανταγωνιστικά και αντιδραστικά, να μαλώνουν πιο εύκολα ή ακόμα και να “πιάνονται στα χέρια” μεταξύ τους. Όσες μαμάδες έχετε γιο καταλαβαίνεται σίγουρα για τι ακριβώς μιλάμε!

Στα κορίτσια, τα οιστρογόνα φαίνεται να είναι αυτά που τους δίνουν μεγαλύτερη ικανότητα στην εκφραστικότητα, στο “πως φαίνονται”, στο να είναι όμορφες, αλλά και καλύτερες μαθήτριες σε σχέση με τα αγόρια.

Ας έχουμε βέβαια πάντα στο μυαλό μας πως ο κάθε κανόνας έχει και την εξαίρεσή του. Μπορεί δηλαδή ένα αγόρι να έχει περισσότερο “κοριτσίστικες συμπεριφορές”, να είναι δηλαδή πιο ήσυχο, να μην χαρακτηρίζεται από την αγορίστικη επιθετικότητα, να μην του αρέσουν τα σπορ ή να μην θέλει να τσακωθεί με τους συνομηλίκους του.

Μπορεί επίσης να δούμε ένα κορίτσι που θα το χαρακτηρίζαμε “αγοροκόριτσο”, που μπαίνει εύκολα σε καυγάδες με άλλα κορίτσια ή και αγόρια, που δεν ενδιαφέρεται για την εμφάνισή της ή να παίξει με τις κούκλες της. Ας μην βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα ή να δώσουμε χαρακτηρισμούς. Ας μην ξεχνάμε πως ο κάθε κανόνας έχει και τις εξαιρέσεις του, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το παιδί δεν έχει αναπτύξει πλήρως τα χαρακτηριστικά του φύλου του ή αυτό που οι περισσότεροι γονείς ανησυχούν: μην είναι ομοφυλόφιλο…