Παρασκευή , 29 Μάρτιος 2024
Παιγνιοθεραπεία: Η θεραπευτική ιδιότητα του παιχνιδιού

Παιγνιοθεραπεία: Η θεραπευτική ιδιότητα του παιχνιδιού

Τα παιδιά, σε αντίθεση με τους ενήλικες, χρησιμοποιούν το παιχνίδι με βάση τις δικές τους ικανότητες ώστε να εκφράσουν τις ανησυχίες, τους φόβους και τις επιθυμίες τους.

Η Παιγνιοθεραπεία λοιπόν είναι μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση που βοηθά τα παιδιά να εκφραστούν, να εξερευνήσουν τα συναισθήματά τους και να κατανοήσουν τις καταστάσεις που βιώνουν.

Ο παιγνιοθεραπευτής αποδέχεται το παιδί όπως είναι και φροντίζει να δημιουργήσει περιβάλλον ασφάλειας, κατανόησης, εμπιστοσύνης και πίστης ως προς τις ικανότητες του παιδιού.

Στην Παιγνιοθεραπεία τα παιδιά δεν καλούνται απαραίτητα να μιλήσουν για το τι τα απασχολεί, αλλά εκφράζονται με τη «φυσική» τους γλώσσα, αυτή του παιχνιδιού. Έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν το παιχνίδι με βάση το δικό τους χρόνο και ρυθμό, αλλά και τις δικές τους δυνατότητες ώστε να εκφράσουν με συμβολικό τρόπο τις τυχόν ανησυχίες τους, τους φόβους, τα «θέλω», τις επιθυμίες και τις εμπειρίες τους.

Το παιχνίδι που κάνει το παιδί μόνο του αλλά και με τους φίλους του διαφέρει απ΄αυτό που πραγματώνεται μέσα σε μια παιγνιοθεραπευτική συνάντηση. Εκεί, το παιχνίδι είναι μέσο έκφρασης αλλά έχει κι έχει κάποιο σκοπό.

To παιχνίδι μαζί με κάποιο παιγνιοθεραπευτή, έχει κανόνες, τους οποίους γνωρίζει το παιδί και έχει συμφωνήσει με αυτούς. Το παιδί καθοδηγεί το παιχνίδι, αλλά ταυτόχρονα με τη βοήθεια του θεραπευτή επεξεργάζεται θέματα που το απασχολούν.

Σε ποια παιδιά απευθύνεται η παιγνιοθεραπεία

  1. Σε παιδιά που βιώνουν άγχος, φοβίες, εκρήξεις θυμού, νυχτερινή ενούρηση.
  2. Σε παιδιά που έχουν βιώσει μια σημαντική απώλεια (θάνατος κοντινού προσώπου, αγαπημένου κατοικίδιου)
  3. Σε παιδιά που έχουν βιώσει μια σημαντική αλλαγή στη ζωή τους(μετακόμιση, απέκτησαν αδελφάκι, χωρισμός των γονέων)
  4. Σε παιδιά που εκδηλώνουν επιθετική συμπεριφορά ή είναι ιδιαίτερα εσωστρεφή.
  5. Σε παιδιά με κάποια συναισθηματική, νοητική ή σωματική δυσκολία.
  6. Σε παιδιά που είναι θύματα ή θύτες ενδοσχολικής βίας.
  7. Σε παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση.

 

 

 

 

 

Πηγή: mothersblog.gr