Τα προβλήματα ψυχικής υγείας που αποτελούν προάγγελο της σκλήρυνσης κατά πλάκας

«Για πολύ καιρό πιστεύαμε ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας ξεκινά μόνο όταν ένα άτομο εκδηλώσει το πρώτο απομυελινωτικό σύμπτωμα, όπως κάποιο πρόβλημα στην όραση», δήλωσε η καθηγήτρια νευρολογίας στο Κέντρο Υγείας του Εγκεφάλου Djavad Mowafaghian του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, στο Βανκούβερ και ανώτερη συγγραφέας της μελέτης, Helen Tremlett.

«Καταλάβαμε όμως ότι προηγείται μια περίοδος κατά την οποία η ασθένεια εμφανίζεται με πιο έμμεσους τρόπους», πρόσθεσε.

Τα ευρήματα επιβεβαίωσε η Sharon Roman, η οποία πάσχει εδώ και 25 χρόνια με σκλήρυνση κατά πλάκας.

«Θεωρούμε πολλά πράγματα στη ζωή δεδομένα -το περπάτημα, την ισορροπία, την όραση, την ομιλία, ακόμα και την απλή πράξη της κατάποσης- μέχρι που μια μέρα μάς τα αφαιρεί η σκλήρυνση κατά πλάκας», είπε η Roman. «Όσο καλύτερα μπορούμε να αναγνωρίσουμε τα πρώιμα σημεία και συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας, τόσο νωρίτερα μπορούμε να την εντοπίσουμε, να τη διαγνώσουμε και να τη θεραπεύσουμε. Μπορούμε να βοηθήσουμε στην αποτροπή διαγνώσεων όπως η δική μου και να αποτρέψουμε τις απώλειες. Η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου».

Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια αυτοάνοση διαταραχή με ποικίλα συμπτώματα που μπορεί να δυσκολέψει τη διάγνωση, καθώς συγχέεται με άλλες καταστάσεις.

Στην πολλαπλή σκλήρυνση, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στο προστατευτικό περίβλημα που ονομάζεται μυελίνη, η οποία καλύπτει τις νευρικές ίνες. Αυτό διακόπτει την επικοινωνία από και προς τον εγκέφαλο.

Τα πρώιμα στάδια μιας νόσου, γνωστά ως πρόδρομες περίοδοι, είναι καλά εδραιωμένα σε άλλες ασθένειες όπως η νόσος του Πάρκινσον, όπου οι άνθρωποι εμφανίζουν συμπτώματα, όπως είναι η δυσκοιλιότητα, χρόνια πριν αρχίσουν να εκδηλώνουν τις πιο γνωστές κινητικές ανεπάρκειες.

«Εάν μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε την πολλαπλή σκλήρυνση εγκαίρως, η θεραπεία μπορεί να ξεκινήσει νωρίτερα. Αυτό έχει τεράστιες δυνατότητες να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ανθρώπων», δήλωσε η Tremlett.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αρχεία υγείας για περισσότερους από 6.800 ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας στη Βρετανική Κολομβία.

Εξέτασαν σε ποιο βαθμό κοινά προβλήματα ψυχικής υγείας -συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης, του άγχους, της διπολικής διαταραχής και της σχιζοφρένειας- εμφανίζονταν πέντε χρόνια πριν οι ασθενείς αρχίσουν να εμφανίζουν τα πιο γνωστά συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας.

Οι ερευνητές συνέκριναν επίσης αυτούς τους ασθενείς με σχεδόν 32.000 άτομα χωρίς σκλήρυνση κατά πλάκας.

Διαπίστωσαν ότι το ποσοστό των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας που εμφάνισαν ψυχικές ασθένειες ήταν 28%, ενώ το ποσοστό του γενικού πληθυσμού ήταν 15%.

Οι επισκέψεις σε γιατρούς και ψυχίατρους, οι ιατρικές συνταγές και οι νοσηλίες γι’ αυτές τις παθήσεις, ήταν επίσης σταθερά υψηλότερες μεταξύ των ασθενών με σκλήρυνση.

Σε κάθε ένα από τα πέντε χρόνια που οδήγησαν στην εμφάνιση της νόσου, αυτό το χάσμα μεγάλωνε.

«Βλέπουμε όλο και υψηλότερα ποσοστά ψυχικών παθήσεων που κορυφώνονται τον τελευταίο χρόνο πριν από την εμφάνιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας», είπε ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα, στον Καναδά, Δρ. Anibal Chertcoff.

«Αν και δεν υποστηρίζουμε ότι αυτές οι καταστάσεις από μόνες τους, αποτελούν προγνωστικούς παράγοντες της σκλήρυνσης κατά πλάκας, μπορεί να είναι ένα κομμάτι του παζλ του πρόδρομου σταδίου της σκλήρυνσης και πιθανά συμπτώματα όταν συνδυάζονται με άλλους παράγοντες» πρόσθεσε.

Ο Tremlett και οι συνεργάτες του είχαν εντοπίσει την κόπωση, τις διαταραχές ύπνου, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, την αναιμία και τον πόνο, ως πιθανά πρώιμα συμπτώματα της σκλήρυνσης.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Neurology.