Τι θα ήταν η Eurovision χωρίς το Sex Appeal;

Η Eurovision δεν είναι απλώς μουσική. Είναι φώτα, φαντασμαγορία, πολιτισμική τρέλα και καυτή θηλυκότητα. Μερικές παρουσίες δεν χρειάστηκαν πολλά, παρά μόνο ένα βλέμμα, ένα σπάσιμο μέσης, ένα κορμάκι με πέτρες γράφοντας με τον πιο απλό τρόπο ιστορία.

Ενδεχομένως για πολλούς, η Eurovision να είναι και ένα άτυπο… πρωτάθλημα ομορφιάς, καθώς από άποψη hotness και sex appeal τα παραδείγματα είναι πολλά.

Καλή ώρα όπως και η σέξι Melody της φετινής Eurovision

Πάμε να θυμηθούμε εκείνες που έκαναν τις οθόνες μας να ιδρώσουν και το κοινό να παραμιλά.

Ελένη Φουρέιρα – «Fuego» (Κύπρος, 2018)

Ό,τι πιο κοντινό σε Beyoncé είχε ποτέ η Eurovision, αυτό είναι σίγουρα η παρουσία της «δικής» μας, Ελένης Φουρέιρα. Η Φουρέιρα δεν τραγούδησε απλά, πυρπόλησε τη σκηνή. Με λάτεξ outfit που έκοβε την ανάσα, μαλλί που πάλευε με τη βαρύτητα και λικνίσματα που σκανδάλιζαν και τα LED panels, η “Queen Fuego” έγινε μύθος. Και από τότε, όλα συγκρίνονται μαζί της.

 

Έλενα Παπαρίζου – «My Number One» (Ελλάδα, 2005)

Αν η Eurovision είχε Hall of Fame, θα ήταν η πρώτη. Με το χαρακτηριστικό χορευτικό και την Ελληνίδα θεά να λικνίζεται σαν σειρήνα, η Παπαρίζου δεν έφερε απλώς τη νίκη – έφερε έναν εθνικό ερωτισμό on screen. Το κορμί, το attitude, το βλέμμα. Μας έψησε, μας έκαψε. Και ήταν όντως το No.1.

Eurovision 2025: Τι γνώμη έχετε για τη Φινλανδή «Τσιτσιολίνα»;

Ruslana –  «Wild Dances» (Ουκρανία, 2004)

Φορούσε δέρματα, είχε tribal look και έβγαζε κάτι ανάμεσα σε Lara Croft και Αμαζόνα. Η Ruslana μάς χτύπησε με τύμπανα, φωνητικά και άγριο sex appeal. Όποιος λέει πως δεν την ένιωσε, μάλλον έβλεπε άλλον διαγωνισμό.

 

Αρέσει πραγματικά στους Έλληνες το «Αστερομάτα» της Κλαυδίας;

Ani Lorak – «Shady Lady» (Ουκρανία, 2008)

Η Ani είχε όλο το πακέτο: φωνή, πόζα, κορμάρα. Το performance της ήταν ο ορισμός του ελεγχόμενου αισθησιασμού, με ένα κορμάκι που έμοιαζε να έχει ραφτεί πάνω της. Η σκηνή έλιωσε και το κοινό ακόμα να συνέλθει.

 

Sirusho – «Qélé, Qélé» (Αρμενία, 2008)

Γλυκιά, σέξι και φουλ ανατολίτικο allure. Η Sirusho κατάφερε να είναι σκανδαλιάρα χωρίς υπερβολές. Και το «Qélé, Qélé» ακόμα το θυμόμαστε και ας μην ξέρουμε ούτε λέξη.

 

Καλομοίρα – «Secret Combination» (Ελλάδα, 2008)

Η Καλομοίρα έπαιξε το αμερικανοελληνικό χαρτί στα άκρα: σχολική φούστα, αθώο βλέμμα και a girl next door sexiness που απογείωσε το act της. Μπορεί να ήταν γλυκούλα, αλλά η σκηνή πήρε φωτιά.

 

Hadise – «Düm Tek Tek» (Τουρκία, 2009)

Εκρηκτική. Ανατολίτικη. Ακαταμάχητη. Η Hadise έκανε όλη την Ευρώπη να χτυπάει στο ρυθμό του «Düm Tek Tek», αλλά εμάς μας έμεινε η εικόνα της με κόκκινο outfit, κουνήματα που προκαλούσαν ζάλη και το χαμόγελο femme fatale.

 

 Safura – «Drip Drop» (Αζερμπαϊτζάν, 2010)

Με γαλαζοπράσινα φώτα, δραματικό styling και μια εσωτερική μελαγχολία που ήταν αναπάντεχα σέξι, η Safura μας έκανε να πιστέψουμε ότι και οι σταγόνες ιδρώτα… μπορούν να έχουν ερωτισμό.

 

 

Chanel – «SloMo» (Ισπανία, 2022)

Η Ισπανίδα Beyoncé έκανε μια εμφάνιση που συνδύασε χορό, καμπύλες και attitude που έσταζε sexiness. Chanel σε slow motion = συλλογικό εγκεφαλικό.

 

Noa Kirel – «Unicorn» (Ισραήλ, 2023)

Με λάμψη, γυμνασμένο κορμί και μια θηλυκή δύναμη που σε χτυπούσε απ’ το πρώτο δευτερόλεπτο, η Noa Kirel έκανε την πασαρέλα της Eurovision να μοιάζει με catwalk της Victoria’s Secret. Μόνο που αντί για φτερά, είχε… horn.

 

Η Eurovision ήταν, είναι και θα είναι το πιο απρόβλεπτο φεστιβάλ αισθήσεων στην Ευρώπη. Και όσο υπάρχουν γυναίκες σαν τη Φουρέιρα ή την Παπαρίζου οι άντρες θεατές θα την παρακολουθούν,  είτε αγαπούν την ποπ είτε όχι.

Εσύ, ποια δεν μπορείς να ξεχάσεις;