Ζει σαν ναυαγός σε ένα ερημικό νησί εδώ και 25 χρόνια – Γιατί αποφάσισε να καλέσει κόσμο να μείνει μαζί του [εικόνες]

Ζει εδώ και 25 χρόνια σαν ναυαγός σε ένα ερημικό νησί στα ανοιχτά της Αυστραλίας, αλλά όπως λέει, πλέον χρειάζεται βοήθεια και παρέα.

Ο 78χρονος Ντέιβιντ Γκλάσιν, ζει μόνος του στο Restoration Island, στα ανοικτά των ακτών του βόρειου Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, αφότου έχασε τον πλούτο του – ήταν εκατομμυριούχος χρηματιστής – στο κραχ της «Μαύρης Τρίτης» το 1987.

Το 1991 χώρισε τη σύζυγό του και έξι χρόνια αργότερα μετακόμισε στο νησί, όπου ζει έκτοτε αλλά μόνο με τη συντροφιά των αγαπημένων του ντίνγκο (άγρια σκυλιά) και δύο γυναικείες κούκλες. Πρόσφατα όμως, παραδέχτηκε πως το σώμα του «δεν λειτουργεί όπως παλιά» και αποκάλυψε ότι είναι αντιμέτωπος με μια σειρά προβλημάτων υγείας.

«Δεν είμαι πια 18 ετών» – Αναζητά παρέα στο νησί

«Δεν είμαι πια 18 ετών, γίνομαι όλο και πιο βαρύς και είναι όλα πιο δύσκολα. Λιποθύμησα μια μέρα και μετά έπεσα και έσπασα το ισχίο μου. Τα τηλέφωνα δεν λειτουργούν όταν τα χρειάζεσαι, οπότε η καλύτερη ασφάλεια που θα μπορούσα να έχω είναι περισσότεροι άνθρωποι» δήλωσε στο news.com.au. «Τα πράγματα είναι πιο ζόρικα όταν είσαι 80 ετών» όπως λέει.

Ο Γκλάσιν είπε ότι αναζητά ανθρώπους για να τον ακολουθήσουν στο νησί, καθώς τα ντίνγκο μπορεί να είναι καλή παρέα, αλλά δεν μπορούν να καλέσουν σε βοήθεια εάν βρεθείς σε μπελάδες. Τόνισε μάλιστα, πως θα πλήρωνε με υποτροφία ένα μεσήλικο ζευγάρι με τις κατάλληλες δεξιότητες για να βοηθήσει στο νησί, καθώς ο ίδιος αδυνατεί να πληρώσει κανονικό μισθό.

Ο ναυαγός έχει προσπαθήσει να προσλάβει κάποιον, αλλά δεν έχει βρει ακόμη κανέναν πρόθυμο να τα παρατήσει όλα και να μετακομίσει στο απομακρυσμένο νησί. Παραδέχτηκε επίσης πως χρειάζεται κάποια βοήθεια καθώς υπέστη θρόμβο αίματος που θα μπορούσε να τον σκοτώσει εάν δεν έσπευδε αμέσως σε βοήθεια. «Αν τα πράγματα πάνε στραβά, η ζωή σου κινδυνεύει και τότε το συνειδητοποιείς». «Η άγρια φύση είναι πολύ δύσκολη – είναι ένας σκληρός κόσμος. Τα πράγματα πάνε πάντα στραβά και πρέπει να τα αντιμετωπίζεις» λέει.

Ωστόσο, για τον σύγχρονο ναυαγό, η εγκατάλειψη του νησιού όπου ζει εδώ και 25 χρόνια δεν αποτελεί επιλογή. Έχει φτιάξει ένα σπίτι για να ζει μέσα στην άγρια φύση και λέει ότι εύχεται να μην είχε γεννηθεί στην πόλη, αλλά να είχε μεγαλώσει στο νησί.

Ενημερωμένος για όλα τα γεγονότα ο σύγχρονος ναυαγός

Και μπορεί να ζει απομονωμένος, ωστόσο παρακολουθεί όλα τα τρέχοντα γεγονότα, με την πανδημία ου κορωνοϊού όπως λέει, να μην τον έχει επηρεάσει καθόλου. Έχει μάλιστα, άποψη και για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τονίζοντας πως «οι άνδρες είναι το πρόβλημα» και καλώντας τις γυναίκες να αναλάβουν την εξουσία και να σταματήσουν τους άνδρες να σκοτώνονται μεταξύ τους για τους πόρους. Ευχήθηκε επίσης, ο Βλαντιμίρ Πούτιν να «συνειδητοποιήσει πως έχει αποτύχει».

Μεταξύ άλλων μοιράστηκε και μερικούς φιλοσοφικούς στοχασμούς σχετικά με τις προσδοκίες της κοινωνίας από τους νέους άνδρες και τις γυναίκες. «Εύχομαι να μην είχα πάει ποτέ στην πόλη, εύχομαι να είχα γεννηθεί εδώ στους θάμνους. Όλοι κάνουμε το ίδιο πράγματα. Τελειώνουμε το σχολείο. Περιμένουν από εμάς να μπούμε στις επιχειρήσεις του πατέρα ή της μητέρας μας, ή να γίνουμε γιατροί, δικηγόροι, λογιστές ή οτιδήποτε άλλο. Και τα κάνουμε όλα αυτά. Και οι μισοί γάμοι καταλήγουν σε διαζύγιο. Και έχετε διαλυμένες οικογένειες και παιδιά παντού. Και αναρωτιόμαστε γιατί είναι όλοι τόσο δυσλειτουργικοί» ανέφερε στο news.com.au.

Ο Γκλάσιν πρόκειται να γίνει 79 ετών τον Αύγουστο και θα περάσει τα γενέθλιά του με το αγαπημένο του ντίνγκο, τον Ζέντι, το οποίο αντικατέστησε την Πόλι μετά το δάγκωμά της από μια οχιά.

Τι πήρε μαζί του ο ναυαγός όταν μετακόμισε στο ερημικό νησί

Όπως είχε δηλώσει το 2020 στην Daily Mail, είχε μετακομίσει στο νησί με μια βαλίτσα που περιείχε «τρία πουκάμισα, δύο σορτς και μαγιό, έναν αξιοπρεπή φακό, μερικά βιβλία, ένα βάζο σκόνη τσίλι, λίγη οδοντόκρεμα και την οδοντόβουρτσά μου».

Πέρα όμως από τα βασικά αυτά είδη, έχει και κάποια έξτρα, όπως μια ηλιακή σύνδεση στο διαδίκτυο, ένα απόθεμα καλών βιβλίων και δύο κούκλες μανεκέν (την Μιράντα και την Φίλις) για παρέα.

Πώς περνά την ημέρα του – «Είναι σαν να ζεις στο Jurassic Park»

Για πόσιμο νερό, συλλέγει το νερό της βροχής αλλά και αυτό από μια λεκάνη απορροής στις λοφώδεις περιοχές του νησιού και λέει πως ο ωκεανός περιέχει «όλη την πρωτεϊνη» που χρειάζεται. Για το λόγο αυτό, τα αλιευτικά εργαλεία, ένα δίχτυ, μια πυριτόλιθος για το άναμμα φωτιάς και ένα μαχαίρι για θάμνους είναι μεταξύ των απαραίτητων αντικειμένων του ναυαγού.

«Είναι
σαν να ζεις στο Jurassic
Park»
λέει για τα κατορθώματά του ως κυνηγός
– τροφοσσυλλέκτης. Άλλα τρόφιμα στο
νησί, είναι οι καρύδες, τα όξινα αμύγδαλα
της παραλίας, τα κεράσια των θάμνων, η
ντόπια κάπαρη και τα δαμάσκηνα wongai.
Ο ναυαγός έχει επίσης ένα απόθεμα από
κονσερβοποιημένα και αποξηραμένα
προϊόντα, τα οποία αγοράζει σε ένα ετήσιο
ταξίδι που πραγματοποιεί στο
Cairns,
χρησιμοποιώντας ένα μικρό σκάφος.

Τα παράτησε όλα – Γυναίκα και παιδιά και μετακόμισε στο ερημικό νησί

Πριν μετακομίσει στο Restoration Island, ζούσε σε ένα ακίνητο με θέα στο λιμάνι του Σίδνεϊ με την σύζυγό του και τα δύο του παιδιά. Αλλά μετά το διαβόητο γεγονός της Μαύρης Τρίτης του 1987, ο επιχειρηματίας έχασε τον πλούτο του και η τράπεζα του κατέσχεσε το ακίνητό του, με την σύζυγό του να τον εγκαταλείπει λίγο αργότερα. Μετακόμισε τελικά στο νησί με την τότε σύντροφό του, την Ντενίζ, η οποία αφού γέννησε το παιδί τους, αποφάσισε να μετακομίσει, λέγοντας πως η ζωή στο νησί δεν ήταν ασφαλής για ένα νεογέννητο μωρό.

Το 2019, ο Γκλάσιν έγραψε ένα βιβλίο για την ιστορία του με τίτλο «The Millionaire Castaway». «Το
Resto (έτσι
αποκαλεί το νησί του)
είχε επιβεβαιώσει τη δέσμευσή μου να
βρω έναν διαφορετικό τρόπο ζωής: έναν
πέρα από τον φαύλο κύκλο της πίεσης να
κερδίζεις αρκετά χρήματα για έναν τρόπο
ζωής με τον οποίο οι άλλοι άνθρωποι
μετρούν την αξία και την επιτυχία σου»,
γράφει. «
Δεν
μπορούσα να αντέξω τη σκέψη ότι αυτό το
μέρος θα ήταν η παιδική χαρά των πλουσίων.
Αυτός ο σύντομος χρόνος στο νησί με είχε
πείσει ότι το Resto
ήταν ένα μέρος όπου θα μπορούσα να ζήσω
με απόλυτη ικανοποίηση. Το να περνάω τη
μέρα ψαρεύοντας και τη νύχτα χαλαρώνοντας
ήταν η δική
ιδέα
μου για την ευδαιμονία».