Ένας και δύο και… πόσοι ΣΥΡΙΖΑ;

Μάλλον σε… ξόρκι φέρνει, παρά σε μήνυμα ανύψωσης του ηθικού το μότο του κ., Κασσελάκη στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, πως «είμαστε μεν συρρικνωμένοι, αλλά είμαστε και πιο ενωμένοι από ποτέ, και μην ανησυχείτε που είμαστε (σ.σ.: απομείναμε…) 36 βουλευτές, η ηθική μας είναι σαν να είμαστε 47 !».

Την Δευτέρα, ανακοινώνεται το όνομα του κόμματος που θα δημιουργήσει και θα είναι και θεσμικά στην Βουλή, η «Ομάδα των 11» υπό τον κ. Χαρίτση κατά πάσα βεβαιότητα. Και αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον η δημοσκοπική καταγραφή που θα εξασφαλίσει στις επόμενες μετρήσεις. Στην πιο πρόσφατη (30/11/23, της Metron), το νέο αυτό κόμμα που ούτε όνομα έχει ακόμη ούτε επίσημη παρουσία στο Κοινοβούλιο, λογικά δεν μετρήθηκε.

Σ’ αυτή την δημοσκόπηση, η κυβερνώσα ΝΔ έχει 38,2% (έναντι 38% τον Οκτώβριο και 36,4 τον Σεπτέμβριο- σημειώνει δηλαδή συνεχή άνοδο), ο ΣΥΡΙΖΑ 12,7% (έναντι 16,8% τον Οκτώβριο και 15,2% τον Σεπτέμβριο, βρίσκεται δηλαδή σε διαρκή πτώση), το ΠΑΣΟΚ 15,3%, (έναντι 13,4% τον Οκτώβριο και 12,5 τον Σεπτέμβριο, άνοδος και για δεύτερη μέτρηση περνάει τον ΣΥΡΙΖΑ στην δεύτερη θέση), και το ΚΚΕ 11,50% (έναντι 10,2% τον Οκτώβριο και 9,5% τον Σεπτέμβριο, βρίσκεται δηλαδή μιαν ανάσα πριν περάσει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ρίξει 4ο !)

Είναι απολύτως βέβαιο, ότι στην επόμενη δημοσκόπηση, το (ας το πούμε προσωρινά…) «κόμμα των 11» θα μετρηθεί και θα φανεί (τουλάχιστον) η δυναμική αφετηρία. Και δεν θέλει και… μεγάλη φαντασία για να υπολογίσει κάποιος ότι σημαντικό μέρος του όποιου ποσοστού του, θα προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα καταγράψει και νέα υποχώρηση. Δεν αποκλείεται μικρή μείωση των ανεβασμένων ποσοστών του να δει και το ΠΑΣΟΚ, από ένα μικρό κομμάτι των «νέων πελατών» που γύρισαν την πλάτη στον… κασσελάκειο ΣΥΡΙΖΑ με θυμό, και τώρα επιστρέφουν στην διαφαινόμενη «νέα αριστερά». Το ίδιο, σε κάποιο βαθμό, ίσως παρατηρηθεί με το ίδιο σκεπτικό και στην δημοσκοπική αποτύπωση του ΚΚΕ.

Το ζητούμενο είναι τι κόμμα θα προκύψει, επί της ουσίας, από αυτό το νέο εγχείρημα. «Κάτι» σαν τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ αλλά με… νέο ελκυστικότερο ρεπερτόριο; Και ποιοι θα το «τρέξουν» πειστικά, οι ίδιοι που πρωταγωνιστούσαν και στην περίοδο 2015-2019, με τα γνωστά διαλυτικά αποτελέσματα-για να μην πάμε και στις προηγούμενες «επαναστατικές « περιόδου από τομ 2012 και μετά με τα… γιουρούσια και τις «πλατείες»;

Γιατί η πραγματικότητα είναι ότι οι περισσότεροι από το στελεχιακό μηχανισμό του νέου κόμματος, με ελάχιστες εξαιρέσεις συμπεριλαμβανομένου και του πιθανού αρχηγού του, έχουν… «βεβαρυμμένο» πολιτικό μητρώο, γεμάτο ακρότητες και ιδεοληψίες, ίντριγκες και εσωκομματικές δυναμικές διαφωνίες. Πώς αυτό που δεν μπόρεσαν να κάνουν παλιότερα, να … προσγειωθούν στην πραγματική πραγματικότητα, θα το πετύχουν τώρα; Πως ο ενδοκομματικός φατριασμός με τον οποίον γαλουχήθηκαν, θα εξαφανισθεί όταν συνυπάρχουν… με τα ίδια πρόσωπα;

Το όποιο πολιτικό περιεχόμενο και «όραμα» επιχειρήσουν να παρουσιάσουν στην κοινωνία, πόσο πειστικό θα είναι, όταν το πιθανότερο είναι ότι αν δεν τους… προέκυπτε ο απερίγραπτος Κασσελάκης, πάλι…. «εντός, εκτός και επί τα αυτά» θα κινούνταν; Τι (τους… ) «άλλαξε» δηλαδή σε σχέση με την εκλογική κατραπακιά που έφαγαν το 2019, και την … διπλάσια (λόγω τραγικής αδράνειας και έλλειψης προσαρμοστικότητας) δέχθηκαν το 2023 και μάλιστα δυο φορές. Μα… μόνο το ότι «ένα ξένος κατσικώθηκε στο σπίτι τους»!!

Αποδείχθηκε πέραν πάσης αμφισβήτησης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε πάντα ένα κόμμα χωρίς αρθρώσεις, χωρίς εσωκομματικά θεσμικά αντίβαρα, χωρίς δομημένο και επεξεργασμένο όραμα (παρά μόνο «να κάτσουμε στην εξουσία, και βλέπουμε…»), ένα κόμμα που ξεπετάχθηκε από το momentum της οργής και της απελπισίας του κόσμου! Το μόνο του πανίσχυρο ατού, ήταν η χαρισματική, δημεγερτική προσωπικότητα του αήθους Αλέξη Τσίπρα με το απαστράπτον ηγετικό χάρισμα, που υποκαθιστούσε την έλλειψη πολιτικού περιεχομένου του κόμματος, την σαθρή σε σημείο ανυπαρξίας οργανωτικό του δομή, και εξασφάλιζε την συνοχή και ισορροπία στ ο… «κλουβί των δαιμόνων».

Είναι ο κ. Χαρίτσης ο ηγέτης (αλλά και χαρισματικός για το ενδοκομματικό…) που θα μπορέσει να αναγεννήσει και συγκροτήσει στέρεα αυτή την όποια «νέα αριστερά», εξαερώνοντας την τσιχλόφουσκα Κασσελάκης και συν αυτώ; Θα φανεί στον ορίζοντα μια εν δυνάμει εναλλακτική πρόταση, ή η κυβερνώσα ΝΔ θα συνεχίσει να καλπάζει σε πρωτόγνωρα ποσοστά (για δεύτερη κυβερνητική στην σειρά θητεία) και ο κ. Μητσοτάκης θα ψάχνει επίμονα για (επιτέλους!) μιαν αντιπολίτευση να τον προφυλάσσει από τους κομπασμούς και την αλαζονεία των δικών του;