«Πώς να “μαρκάρουμε” τους εθνικιστές, η συνταγή για την Ε.Ε.»

Στο αποτέλεσμα των ολλανδικών εκλογών αναφέρεται η ιταλική εφημερίδα Il Messaggero, η οποία κυκλοφόρησε με τίτλο «Πώς να “μαρκάρουμε” τους εθνικιστές, η συνταγή για την Ευρωπαϊκή Ένωση».

«Η καταστροφή αναβλήθηκε. Η βύθιση του Τιτανικού Ευρώπη αποφεύχθηκε, τουλάχιστον για την ώρα», γράφει η ιταλική εφημερίδα. Σύμφωνα με την Il Messaggero, όπως αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, το πρώτο συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει, κανείς, από την ολλανδική αναμέτρηση, είναι ότι διαψεύδονται όσοι συμβουλεύουν «να μην τρέχουμε πίσω από τους λαϊκιστές», διότι οι ψηφοφόροι προτιμούν το πρωτότυπο και όχι το αντίγραφο.

Στη συνέχεια στο άρθρο της εφημερίδας αναφέρεται: «Ο Ρούτε έκανε το ακριβώς αντίθετο: έτρεξε πίσω από τους λαϊκιστές. Εδώ και μήνες λέει ότι για να δοθεί νέα ώθηση στην Ένωση χρειάζεται “λιγότερη Ευρώπη” (δηλαδή λιγότερη ολοκλήρωση) ότι η Ολλανδία δεν μπορεί να υποδεχθεί όλους τους μετανάστες ενώ πριν δυο ημέρες στον “κακό λαϊκισμό” του Βίλντερς, αντέταξε τον “καλό λαϊκισμό”, δηλαδή τον δικό του».

Ο αναλυτής Mάρκο Τζερβαζόνι τονίζει, δε, ότι «και η όχι ακριβώς διπλωματική μεταχείριση της οποίας έτυχαν οι υπουργοί του Ερντογάν, ακολουθεί αυτή την πορεία επιστροφής στην εθνική υπερηφάνεια». Κάτι που αποδεικνύει ότι «οι λαϊκιστές μπορούν να ηττηθούν, ανοίγοντας πραγματικό διάλογο με τους ψηφοφόρους τους».

Παράλληλα, η ιταλική εφημερίδα θεωρεί ότι η εκλογική αυτή αναμέτρηση αποδεικνύει «πως δεν υπάρχει ένα κύμα που ξεκίνησε από τον Τραμπ. Ή μάλλον, υπάρχει, αλλά πρόκειται για το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που όλοι φοβόντουσαν τους τελευταίους μήνες». Διότι ο Βίλντερς συνέχισε να ταυτίζεται με τον ένοικο του Λευκού Οίκου, έγινε δεκτός από τον Τραμπ, αλλά δεν κέρδισε τις εκλογές.

Σύμφωνα με την Il Messaggero, «πολλοί δεν είναι ικανοποιημένοι από την Ευρώπη, αλλά την στιγμή της ψήφου τα κόμματα που στηρίζουν την ρήξη με την Ε.Ε. και, ιδίως, το άλμα στο κενό της εξόδου από το Ευρώ, δεν πείθουν».

Στο τέλος ο ιταλός ερευνητής υπογραμμίζει πως «η υπόθεση των oλλανδικών εκλογών μας διδάσκει ότι για να καταλάβουμε τα «λαϊκίστικα» κινήματα, πρέπει να αποφύγουμε τόσες τις υστερικές προσεγγίσεις -σύμφωνα με τις οποίες γινόμαστε όλοι «ξενοφοβικοί» – όσο και τις ανεπαρκείς ερμηνείες, που θεωρούν ότι οι δυνάμεις αυτές βρίσκονται ήδη σε καθοδική πορεία».