Τα σκοτεινά επιχειρήματα της Αριστεράς για τον Κασιδιάρη

Κανονικά, θα έπρεπε αμέσως μετά την καταδίκη της «Χ.Α» ως εγκληματικής οργάνωσης, να υπάρξει άμεσα και νομοθετική ρύθμιση για τον θεσμικό αποκλεισμό της, καθώς και πάσης εγκληματικής οργάνωσης, από την Βουλή και συμμετοχής σε οποιαδήποτε πολιτική δραστηριότητα, εσαεί.

Κάτι τέτοιο
δεν συνέβη. Ίσως γιατί εκπρόσωποι της συντεταγμένης δημοκρατικής πολιτείας,
απερίσκεπτα, θεώρησαν ότι το φρικιαστικό φαινόμενο μια καθαρά εγκληματική
οργάνωση να μετέχει ως πολιτικό κόμμα να εκπροσωπείται στην Βουλή, να νομοθετεί
και με την ψήφο της να επηρεάζει τον δημόσιο βίο, είχε παρέλθει ανεπιστρεπτί…

Το μείζον
αυτό ζήτημα, εμφανίσθηκε επίκαιρο και επικίνδυνο και ανησύχησε όψιμα την πολιτεία,
όταν οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι το «κόμμα Κασιδιάρη», αποκτά  αύξουσα απήχηση και επιρροή στο εκλογικό σώμα
( η τελευταία δημοσκόπηση, μάλιστα, δείχνει το κόμμα Κασιδιάρη στο 3,5 %, εν
δυνάμει δηλαδή μπαίνει στην Βουλή!), κάτι δηλαδή που θα ανατρέψει άρδην
συσχετισμούς δύναμης των κομμάτων και προοπτικές κυβερνησιμότητας…

Η πρόταση
που καταθέτει η κυβέρνηση, εξασφαλίζει τον αποκλεισμό του συγκεκριμένου
κόμματος από την εκλογική διαδικασία. Και θα περίμενε (καλόπιστα και… ανοήτως)
κανείς ότι θα συμφωνούσαν με αυτή όλα τα κόμματα του λεγόμενου «δημοκρατικού
τόξου». Φευ, δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Και η μικροκομματική υστεροβουλία, οι
υπόγειες «σκέψεις» για το εκλογικό κομματικό συμφέρον, οι «πονηριές», οι
βλέψεις για αποδυνάμωση, σε πρώτο στάδιο, της κυβερνώσας παράταξης, επεκράτησαν
της δημοκρατικής λογικής στην πράξη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ανακοίνωσε ότι θα παρουσιάσει δική του νομοθετική πρόταση, το ΚΚΕ απέκλεισε την οποιαδήποτε ρύθμιση για τον αποκλεισμό της «Χ.Α», όπερ σημαίνει ότι η κυβερνητική πρόταση δεν θα περάσει με αυξημένη πλειοψηφία ώστε να εφαρμοσθεί από τις πρώτες κι’ όλας εκλογές. Το «σκεπτικό» εφιαλτικά σαφές: για τον ΣΥΡΙΖΑ, η είσοδος του κόμματος Κασιδιάρη στην Βουλή, όχι μόνο (ελπίζει…) να κόψει ψήφους από την ΝΔ, αλλά με την αύξηση του αριθμού των κομμάτων  που θα εισέλθουν στην Βουλή, θα μειώσει έτι περαιτέρω το ποσοστό που θα χρειάζεται το πρώτο κόμμα για αυτοδυναμία, αλλά και θα επηρεάσει την ψήφο των πολιτών στις κρίσιμες δεύτερες εκλογές.

 Τι επικαλούνται; Το μεν ΚΚΕ, ότι η κυβερνητική
πρόταση, ευνοεί την «ανιστόρητη» θεωρία των «δύο άκρων», και δυνάμει θα ανοίξει
τον δρόμο στην πολιτεία για τον αποκλεισμό μελλοντικά και άλλων πολιτικών
σχηματισμών που «δεν θα αρέσουν» στην Δεξιά (ή και τον ΣΥΡΙΖΑ, αν έρθει ποτέ
στην εξουσία), κάτι που θ’ αποτελεί αντιδημοκρατική εκτροπή, που εξομοιώνει την
κομμουνιστική με την φασιστική θεωρία και δράση. Πόθεν τεκμαίρεται κάτι τέτοιο;
Ο δε ΣΥΡΙΖΑ, εκτός του ότι υιοθετεί την άποψη ΚΚΕ, προσθέτει ότι ο όποιος
αποκλεισμός καθόδου στην πολιτική, θα πρέπει να αφορά, και να γίνεται ρητή
αναφορά στο νομοθέτημα, ότι αφορά και απευθύνεται αποκλειστικά στους νεοναζί.

Η
κυβερνητική πρόβλεψη, μιλάει για «καταδικασμένους για εγκληματική δράση»,
χωρίς… ιδεολογικούς και πολιτικούς περιορισμούς, που όχι μόνο είναι
απαράδεκτοι,  αχρείαστοι, καταχρηστικοί
και αντισυνταγματικοί, αλλά είναι και εκτός λογικής σε μια δημοκρατική χώρα.
Εκτός ΣΥΡΙΖΑ….

Τι πάει να πει, δηλαδή, «η ρύθμιση να αφορά μόνο νεοναζί, και να μην ανοίγει κερκόπορτες   για διευρυμένες ερμηνείες κι εξίσωση του ναζισμού με όποια άλλη ιδεολογία…»; Εδώ μιλάμε για αποκλεισμό των καταδικασμένων για εγκληματική οργάνωση και δράση, χωρίς ιδεολογικούς ή άλλους προσδιορισμούς! Το «εγκληματική οργάνωση», δεν είναι… πολιτικός όρος, απεδόθη από την Δικαιοσύνη. Με το περιορισμό της απαγόρευσης μόνο σε νεοναζί, σημαίνει ότι η πολιτική δραστηριότητα και η συμμετοχή στην Βουλή θα επιτρέπεται… σε άλλες ένοπλες εγκληματικές οργανώσεις,  π.χ. Ι7Ν, ΕΛΑ κ.α.; Η  κυβερνητική πρόταση, προβλέπει για όποια σημερινή ή μελλοντική οργάνωση, που την «ιδεολογία» της θα την επιδιώκει και με εγκληματικές πράξεις. Τελεία και παύλα…

Δεν ενδιαφέρεται και δεν περιορίζεται στις… φωτογραφίες (του Τσε, των τουπαμάρος, του Μοράλες, των Ερυθρών Χμέρ!) που θα έχουν αναρτήσει στα γραφεία τους οι «οργανώσεις», αλλά για τα εγκλήματα που διαπράττουν εν ονόματι της ιδεολογίας του, προκειμένου να εξασφαλίσουν την «ηγεμονία» της, και τον καταστροφικό «πολιτικό ρόλο» τους. Τόσο απλά και ξεκάθαρα, τόσο αυτονόητα δημοκρατικά και θεσμικά! Δεν διώκεται το φρόνημα και οι ιδέες, αλλά οι εγκληματικές πράξεις. Το ΚΚΕ, ιδίως, θα έπρεπε να το αναγνωρίζει αυτό: Διακηρυγμένος καταστατικά πολιτικός στόχος του, είναι η ανατροπή του «αστικού κοινοβουλευτικού συστήματος», και η καθιέρωση κουμμουνιστικής έμπνευσης «λαοκρατικού απολυταρχικού  καθεστώτος. Του έχει απαγορευθεί εδώ και μισό αιώνα η ισότιμη συμμετοχή τους στις εκλογές και στην Βουλή;

Τα…
εξαρτημένα αντανακλαστικά του ΣΥΡΙΖΑ (και του ΚΚΕ) είναι πρόδηλα εκ του πονηρού
και του «επίκαιρου» εκλογικού μικροκομματικού συμφέροντος. Κι’ ότι φληναφήματα
και αν επικαλούνται, ο κόσμος δεν μασάει…