Έφτασα 40 χρονών αλλά τελείωσα το μεγαλείο που ονομάζεται Breaking Bad

Ξεκινάει με ένα καημό. Όπως ξεκινούν οι μισές και παραπάνω ανθρώπινες σκέψεις. «Θα μπορούσα να είχα κάνει αυτό», «Θα μπορούσα να είχα γίνει εκείνο», «Θα μπορούσα να είχα φτιάξει το τάδε». Κάθε ανθρώπινη σκέψη που καταλήγει σε αυτή την διαπίστωση, εννέα στις δέκα φορές, έχει προέλθει όταν έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που για κάποια πράγματα είναι πολύ αργά. Για τον Walter White του Bryan Cranston, αυτή η στιγμή ήρθε μαζί με μια γνωμάτευση για καρκίνο στον πνεύμονα.

Μέχρι τώρα είχα ακούσει μόνο τα καλύτερα για το Breaking Bad. Ήμουν από εκείνους που απλά είχαν κουραστεί και μόνο στη σκέψη για να το ξεκινήσουν. Αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο δεν έβρισκα το ίδιο με τον Saul Goodman του Βοb Odenkirk στο Better Call Saul. Όταν όμως βλέπεις πως ένα spin off είναι τόσο καλογραμμένο, η λογική λέει πως κάτι τέτοιο θα συμβαίνει και με την αρχική σειρά. Τελικά τα κατάφερα. Εφτασα 40 χρονών και κατάφερα να τελειώσω το Breaking Bad και μάλιστα χωρίς καμία δυσκολία. Και ναι, είναι από τις φορές που ο ντόρος που έχει γίνει, ανταποκρίνεται στο 100%.

Χημεία και ναρκωτικά

Είναι η απόδειξη ότι κάτι απλό είναι πολλές φορές πετυχημένο. Το γεγονός ότι ένας χημικός ιδιοφυία που διδάσκει σε Λύκειο αποφασίζει να φτιάξει meth για να στηρίει οικονομικά την οικογένειά του, ακούγεται ενδιαφέρον. Στην αρχή μάλιστα έιναι σχεδόν ευγενές. Το πού καταλήγει κάποιος όταν βάζει την οικογένεια πάνω από την ηθική. Αλλά δεν είναι έτσι. Πολλές φορές, αυτή είναι η δικαιολογία που λέμε στον εαυτό μας για να κάνουμε αυτά που συνειδητοποιούμε ότι μας αρέσουν. Και στον Walter White άρεσε μοναδικά το γεγονός ότι μόνο εκείνος μπορούσε να δημιουργήσει την πιο καθαρή meth στην αγορά και να γίνει ένας βαρόνος ναρκωτικών από δάσκαλος σχολείου. Το Breaking Bad σε βάζει σε αυτόν τον κόσμο αλλά δεν είναι ένα σύγχρονο Scarface. Υπενθυμίζει ότι για κάθε μας κίνηση υπάρχουν συνέπειες και πόσο μάλλον όταν έχουμε οικογένεια.

Τα τραγικό πρόσωπο του Jessie Pinkman

Παρότι το καστ είναι αυτό που λέμε ένας και ένας, κανένα άλλο πρόσωπο δεν είναι τόσο τραγικό όσο ο πρώην μαθητής του Walter White, o Jessie Pinkman του Aaron Paul. Ένα παρατημένο από τους γονείς του παιδί, που βρίσκει διέξοδο και χαρτζιλίκι στο να φτιάχνει μια κακής ποιότητας meth. Και ίσως έπρεπε να είχε μείνει εκεί. Για τον απλούστατο λόγο ότι όλοι θα θέλαμε τα λεφτά από μια παράνομη ενέργεια, αλλά σχεδόν κανείς δεν θα άντεχε την πίεση, το στρες και το γεγονός ότι πρέπει να κάνεις φριχτά πράγματα για να διατηρήσεις όσα έχεις. Ο Jessie ήταν ο άνθρωπος που δεν ήταν έτοιμος να μπλέξει. Το καλύτερο σχόλιο το διάβασα από έναν χρήστη του YouTube. «Ο Jessie ήταν ένας καλός άνθρωπος που ήθελε να το παίξει κακός. Ο Walter ήταν ένας κακός άνθρωπος που το έπαιζε καλός».

Το μεγαλείο του Bryan Cranston

Ποτέ ξανά σε τηλεοπτική σειρά, δεν έχω δει έναν άνθρωπο να παίρνει πάνω του την σειρά από το πρώτο μέχρι το τελευταίο επεισόδιο. Θα πω ότι υπάρχει μια πορεία που πρέπει να διασχίσει ο τηλεθεατής μαζί με τον ηθοποιό. Την ανάμειξη ενός αθώου δασκάλου ονόματι Walter White στο τέρας που ονομάζεται Heisenberg. Σκέψου το. Μέχρι που θα έφτανες για να αποδείξεις στον εαυτο σου ότι αξίζεις κάτι και όλοι σε έκριναν λάθος. Θα έκανες πράγματα τα οποία, μόνο και μόνο στη σκέψη, τα θεωρείς τρομαχτικά και απαγαορευτικά; Ο White χάνεται μέσα στον Heiseberg σε σημείο που δεν δίνει δεκάρα για κανέναν. Για εκείνον η παραγωγή της meth είναι ορόσημο για την ίδια του την ζωή. Η μεταμόρφωση τον κάνει γίγαντα, ισχυρό, ανεξάρτητο. Και όποιος βρίσκεται στο διάβα του, είτε παρασύρεται, είτε καταστρέφεται, είτε απλά δεν ζει την επόμενη μέρα. Δυστυχώς και οι άνθρωποι για τους οποίους νοιάζεται.

Επίλογος;

Υπάρχουν ακόμα 70 εκατομμύρια κρυμμένα – και δεν λέω τίποτε άλλο για να μην κάνω spoiler. Θα μπορούσε η κόρη του Walter White να αναζητήσει ξανά την άλλοτε αυτοκρατορία του πατέρα της; Ή αυτή είναι μια αυτοκρατορία που έχει ταβάνι και τελειώνει με το El Camino του Aaron Paul. Όποια και αν είναι η απάντηση, το γεγονός παραμένει. Τo Breaking Bad είναι ίσως η καλύτερη σειρά που έχω δει ποτέ μαζί με το Sopranos και το Black Sails – συγνώμη αλλά γούστα είναι αυτά.

Και ο Bryan Cranston; Σε μερικά χρόνια οι νεότεροι ηθοποιοί, θα στηρίζονται στην υποκριτική του για τους χαρακτήρες του. Τόσο απλά.