Γιατί ο Javier Bardem έχει την πιο ξεχωριστή διαδρομή στο Χόλιγουντ

Όσο είναι ακόμη καλοκαίρι, δεν θα σταματήσουμε να πηγαίνουμε στους θερινούς κινηματογράφους. Έτσι, λοιπόν, αυτή την φορά επέλεξα να δω κάτι από τα παλιά, που φέρει την υπογραφή του Γούντι Άλεν, «Vicky Cristina Barcelona». 15 χρόνια μετά την αρχική κυκλοφορία της ταινίας, το αριστούργημα του Γούντι Άλεν επανακυκλοφόρησε στους κινηματογράφους. Η ταινία εξελίσσεται σταδιακά σε κλασική επιλογή, ενώ η εμπορική επιτυχία που είχε σημειώσει ήταν τεράστια. Λογικό, αν σκεφτεί καν το καστ – Βίκι (Ρεμπέκα Χολ), Κριστίνα (Σκάρλετ Γιόχανσον), Χουάν Αντόνιο (Χαβιέρ Μπαρδέμ) και Μαρία Έλενα (Πενέλοπε Κρούζ). Πήγα, λοιπόν, στο αγαπημένο μου θερινό και πρώτη φορά το είδα γεμάτο με τόσο κόσμο. Βλέποντας την ταινία, την οποία είχα ξαναδεί, δεν θα μπορούσα να μην επηρεαστώ από τον Χουάν Αντόνιο, δηλαδή, τον Χαβιέ Μπαρδέμ -έναν από τους Ισπανούς ηθοποιούς που κατέκτησαν το Χόλιγουντ.

Δεν θα μείνω στην υπόθεση της ταινίας, αλλά στο γεγονός πως στάθηκε η αφορμή να σκεφτώ ξανά την πορεία του Χαβιέρ Μπαρδέμ. Έναν από τους ηθοποιούς που έχει χαράξει, τη δική του ιδιαίτερη ιστορία στον κόσμο του θεάματος. Το 2008, ο Μπαρδέμ έγινε ο πρώτος Ισπανός ηθοποιός που κέρδισε Όσκαρ. Έχει χαράξει τον δικό του δρόμο που δεν μοιάζει με κανένα άλλο, είτε στην πατρίδα του την Ισπανία είτε στο Χόλιγουντ. Μακριά από τα φωτά, ο Χαβιέ είναι πρεσβευτής της Greenpeace από το 2018, έχει έντονη φιλανθρωπική δράση, καθώς και μεγάλο ενδιαφέρον για την κλιματική αλλαγή. Και φυσικά είναι παντρεμένος με τη μία και μοναδική Πενέλοπε Κρουζ.

Οικογενειακό υπόβαθρο

Σημαντικό είναι ότι η οικογένειά του είχε αριστερό πολιτικό background, ενώ ο θείος του φυλακίστηκε από τον Φράνκο για τις αντιφασιστικές του πεποιθήσεις. Οι γονείς του χώρισαν λίγο μετά τη γέννησή του και μεγάλωσε με τη μητέρα του. Γεννήθηκε την 1 Μαρτίου 1969 στη Λας Πάλμας των Κανάριων Νήσων και ήταν αναμενόμενο να γίνει ηθοποιός, αφού η μητέρα του, Πιλάρ Μπαρδέμ, είναι επίσης ηθοποιός, ενώ ο πατέρας του ήταν επιχειρηματίας. Η μητέρα του Πιλάρ το 1996 κέρδισε το βραβείο Β’ Γυναικείου Ρόλου Goya για την ερμηνεία της «Nobody Will Speak of Us When We’re Dead». Ο θείος του είναι ο Χουάν Αντόνιο Μπαρδέμ, σκηνοθέτης και σεναριογράφος του γνωστού δράματος της δεκαετίας του 1950 «Muerte de un ciclista». Και ο ξάδερφός του είναι ο σκηνοθέτης Miguel Bardem, ο οποίος το 2008 διασκεύασε την ισπανική σειρά κόμικ «Mortadelo y Filemón».

Ο Χαβιέ Μπαρδέμ πέρασε μεγάλο μέρος της πρώιμης παιδικής του ηλικίας σε κινηματογραφικά πλατό και έκανε το ντεμπούτο του στην οθόνη σε ηλικία μόλις 6 ετών σε μία σειρά της τηλεόρασης «El Pícaro». Ωστόσο, μεγαλώνοντας ήθελε να γίνει ζωγράφος και το σπούδασε στο Escuela de Artes y oficios της Μαδρίτης για τέσσερα χρόνια, κάνοντας μικρές δουλειές στην υποκριτική για να τα βγάλει πέρα. Στην πορεία συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν αρκετά ταλαντούχος για να κάνει καριέρα στη ζωγραφική. Εκτός από το ενδιαφέρον του για τη ζωγραφική και την υποκριτική έδειξε επίσης ενδιαφέρον και για το ράγκμπι. Μάλιστα, σε συνέντευξή του είχε δηλώσει σχετικά «Το να παίζεις ράγκμπι στην Ισπανία είναι σαν να είσαι ταυρομάχος στην Ιαπωνία».

Η πορεία για τα Όσκαρ 

Η πρώτη του εμφάνιση σε ταινία ήταν το 1990 στην ταινία «The Ages of Lulu» στη συνέχεια είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με έναν από τους καλύτερους σκηνοθέτες της Ισπανίας. Ο ηθοποιός έπαιξε έναν μάνατζερ στο «High Heels» του Αλμοδοβάρ το 1991. Ένα χρόνο αργότερα, ο Μπαρδέμ έπαιξε τον πρώτο του μεγάλο πρωταγωνιστικό ρόλο, στο «Jamón Jamón» του Bigas Luna, μια ρομαντική κωμωδία στην οποία έπαιξε στο πλευρό της μελλοντικής του συζύγου Πενέλοπε Κρουζ. Η ταινία σημείωσε μεγάλη εγχώρια επιτυχία, κατακτώντας την κορυφή του box office chart, ενώ και οι δύο σταρ πήραν υποψηφιότητες για η μεγαλύτερη κινηματογραφική τελετή της χώρας, τα βραβεία Goya. Στη συνέχεια, ο Μπαρδέμ εδραίωσε τη θέση του του σε πρωτοκλασάτες ταινίες όπως το «Huevos de oro», «El detective y la muerte» και «Boca a boca». Σε αυτό το σημείο, είχε αρχίσει επίσης να προσελκύει την προσοχή μερικών πολύ μεγάλων ονομάτων από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Το 1997, κάνει το ντεμπούτο του στην αγγλόφωνη οθόνη στο πολύγλωσσο αστυνομικό δράμα «Perdita Durango». Αλλά όπως είχε παραδεχτεί ο ίδιος ο σταρ, η κατανόηση της γλώσσας εκείνη την εποχή ήταν στην καλύτερη περίπτωση στοιχειώδης. Ήταν λοιπόν έκπληξη όταν αργότερα την ίδια χρονιά, ο Τζον Μάλκοβιτς τον πλησίασε για να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο «The Dancer Upstairs». Σε μια συνέντευξη στο BBC πέντε χρόνια αργότερα, ο Μπαρδέμ θυμάται: «Κανείς δεν με ήξερε πέρα από την χώρα μου. Ο Μάλκοβιτς μου είπε να μην ανησυχώ για τίποτα και ότι θα μάθω αγγλικά». Με λίγη βοήθεια από τη μουσική των AC/DC, ο Ισπανός ηθοποιός κατάφερε να βελτιώσει τα αγγλικά του για να παίξει τον ντετέκτιβ Agustin Rejas στο αστυνομικό θρίλερ που βγήκε στους κινηματογράφους το 2002, κερδίζοντας διθυραμβικές κριτικές για την ερμηνεία του και ευχαριστώντας  τον άνδρα ο οποίος πίστευε τόσο πολύ σε αυτόν: «Η συνεργασία με τον Μάλκοβιτς ήταν σαν ένα master class».

Ο Javier Bardem έμαθε αγγλικά μέσα από τα μπινελίκια των AC/DC

Ο Χαβιέ Μπαρδέμ άνοιξε νέους δρόμους για τους Ισπανούς ηθοποιούς το 2001, όταν έγινε ο πρώτος Ισπανός που προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερου Ηθοποιού. Επτά χρόνια έγινε ο πρώτος Ισπανός που κέρδισε Όσκαρ Β’ ανδρικού ρόλου για το «No Country for Old Men». Σε συνέντευξή του έχει πει: «Όταν κέρδισα το Όσκαρ, ένιωσα υπέροχα, αλλά δεν είχε νόημα. Ήταν περισσότερο: Ουάου, τι είναι αυτό; Πρέπει να το κερδίσω τώρα για να μην το πάρουν από τα χέρια μου».