Αστείες ατάκες του Τζορτζ Μπεστ που φέρνουν το χαμόγελο στα χείλη

Ο μάγος της στρογγυλής θεάς που έφτασε να γίνει λαϊκό είδωλο ήταν πρώτα και καλύτερα ένα κολοσσιαίο ταλέντο του ποδοσφαίρου.

Άνθρωπος των άκρων και των μεγάλων αντιθέσεων, με μια μπάλα στα πόδια μεταμορφωνόταν ο Βορειοϊρλανδός σε καλλιγράφο.

Θρύλος της Μάντσεστερ και ένα από τα σπουδαιότερα 7άρια που πέρασαν ποτέ από τα γήπεδα της οικουμένης, ο Μπεστ ήταν κι ένας άνθρωπος που αγαπούσε εξίσου τα πάθη του. Τα τρία πάθη του, το ποτό, τις γυναίκες και τα αυτοκίνητα. Πιθανότατα με αυτή τη σειρά αλητείας.

Και βέβαια έχει πει πολλά, πολλά και διάφορα, για όλους και για όλα. Εμείς θα μνημονεύσουμε τα πιο χιουμοριστικά και αυτοσαρκαστικά λόγια του, μιας και έτσι κάνουν συχνά οι μύθοι που δεν φοβούνται να κοιταχτούν στον καθρέφτη: αποδομούν ακόμα και τους ίδιους τους εαυτούς τους…

Ξόδεψα τα λεφτά μου σε ποτά, κορίτσια και γρήγορα αυτοκίνητα. Τα υπόλοιπα απλώς τα σπατάλησα

Έχω σταματήσει να πίνω, αλλά μόνο όταν κοιμάμαι

Το 1969 εγκατέλειψα τις γυναίκες και το αλκοόλ. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά τις ζωής μου

Ίσως πάω στους Ανώνυμους Αλκοολικούς, αλλά νομίζω ότι θα ήταν δύσκολο για μένα να παραμείνω ανώνυμος

Όταν ήμουν νέος χανόμουν συχνά με κάποια Μις. Με τη Μις Βρετανία, τη Μις Καναδά, τη Μις Κόσμος

Λένε ότι κοιμήθηκα με εφτά Μις Κόσμος, αλλά δεν το έκανα. Πήγα μόνο με τέσσερις. Δεν επιβεβαιώνω τίποτα για τις άλλες τρεις

Aν μου έδινες την επιλογή να βγω στον αγώνα, να περάσω τέσσερις και να χώσω ένα γκολ από τα 25 μέτρα στη Λίβερπουλ ή να πάω στο κρεβάτι με τη Μις Κόσμος, θα ήταν μια πολύ δύσκολη επιλογή. Ευτυχώς τα είχα και τα δύο

Δεν έχει καλό αριστερό πόδι, δεν έχει καλή κεφαλιά, δεν μαρκάρει και δεν σκοράρει συχνά. Κατά τα άλλα είναι καλός παίκτης [για τον Μπέκαμ!]

Είχα πει κάποτε ότι ο δείκτης νοημοσύνης του Γκασκόιν ήταν μικρότερος από τον αριθμό της φανέλας του και αυτός με ρώτησε «τι είναι δείκτης νοημοσύνης;»

Είναι μεγάλη μου χαρά που στέκομαι εδώ. Είναι μεγάλη μου χαρά που στέκομαι γενικά

[Και κάτι σοβαρό]: Όταν όλα τελειώσουν, ο κόσμος θα με θυμάται μόνο για όσα έκανα εντός γηπέδου και όχι για όλα αυτά που έκανα εκτός αυτού