Ο Άντονι αποχαιρετά την Μπέτις: «Όταν όλα κατέρρευσαν, μου δώσατε πίσω τη χαρά και την αγάπη»

Ο Άντονι αποχαιρέτησε με ένα συγκινητικό μήνυμα τη Μπέτις, καθώς η περίοδος δανεισμού, στην οποία ο Βραζιλιάνος «αναγεννήθηκε», φτάνει στο τέλος της.

Ο Άντονι εντάχθηκε ως δανεικός στην Μπέτις από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον Ιανουάριο. Σε αντίθεση με την απόδοσή του στο Ολντ Τράφορντ, ο 25χρονος Βραζιλιάνος πέτυχε εννέα γκολ και μοίρασε πέντε ασίστ στην Ισπανία, καθώς η νέα του ομάδα τερμάτισε έκτη στη La Liga και έφτασε στον τελικό του Conference League, όπου ηττήθηκε από την Τσέλσι.

Ο Βραζιλιάνος πρόκειται να επιστρέψει στη Γιουνάιτεντ, καθώς περιμένει νέα για το μέλλον του, αλλά δεν παρέλειψε να μοιραστεί ένα συγκινητικό μήνυμα για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στην Μπέτις.

«Σήμερα είναι η μέρα που πρέπει να σας ευχαριστήσω για ένα από τα πιο όμορφα κεφάλαια της ζωής μου. Και καθώς γράφω αυτή τη σελίδα της ιστορίας μου, πρέπει να σας πω γιατί ήσασταν και θα είστε πάντα τόσο ξεχωριστοί για μένα.

Από μικρός, το ποδόσφαιρο δεν ήταν απλώς ένα όνειρο ή η μόνη μου ευκαιρία να αλλάξω τη ζωή μου, όπως λένε τόσοι πολλοί εκεί έξω. Για μένα ήταν κάτι περισσότερο από αυτό. Ήταν η χαρά μου. Ενώ πολλοί έβλεπαν το ποδόσφαιρο ως διέξοδο, εγώ έβλεπα το ποδόσφαιρο ως τρόπο εισόδου. Το μόνο μέρος όπου ένιωθα ολοκληρωμένος. Μέτρησα τα λεπτά για να τρέξω πίσω από την μπάλα. Το παιχνίδι δεν ήταν διαφυγή, ήταν ένα πεπρωμένο. Ήταν καθαρή ευτυχία. Η ζωή με πήγε πολύ μακριά, από τη φαβέλα στον κόσμο. Έφυγα από τη Βραζιλία, έπαιξα στην Ολλανδία, έπαιξα στην Αγγλία. Σταμάτησα να είμαι απλώς ένα παιδί και έγινα πατέρας. Πολλά πράγματα άλλαξαν.

Αλλά το ποδόσφαιρο, το ποδόσφαιρο ήταν πάντα εκεί. Ήταν πάντα το καταφύγιό μου. Μέχρι που μια μέρα, όλα κατέρρευσαν. Από τον παράδεισο στην κόλαση. Η μπάλα σταμάτησε να μπαίνει, η χαρά εξαφανίστηκε, ο κόσμος μου σκοτείνιασε και άρχισα να αμφιβάλλω για τον εαυτό μου. Το ταλέντο μου και το πάθος μου για το ποδόσφαιρο. Τότε ήταν που το ποδόσφαιρο μου έδωσε ένα τελευταίο δώρο. Εσένα.

Όταν έφτασα εδώ, δεν ήξερα τι να περιμένω. Αλλά ακόμα και στα πιο τρελά μου όνειρα δεν φανταζόμουν ότι θα έβρισκα αυτό . Από το πρώτο μου βήμα σε αυτόν τον σύλλογο, ένιωσα κάτι διαφορετικό. Ήταν σαν να γύριζα σπίτι, σαν να έβρισκα ένα κομμάτι του εαυτού μου που νόμιζα ότι είχε χαθεί. Μαζί σου, χαμογέλασα ξανά. Μαζί σου, βρήκα το παιδί που ήμουν πριν. Αυτό που αγαπούσε το ποδόσφαιρο με όλη του την καρδιά. Μαζί σου, το ποδόσφαιρο έγινε ξανά αγάπη. Αληθινή αγάπη. Σε ευχαριστώ που με καλωσόρισες σαν μέλος της οικογένειας. Σε ευχαριστώ που μου επέστρεψες τη χαρά του να παίζω ποδόσφαιρο. Και σε ευχαριστώ που μου θύμισες γιατί ερωτεύτηκα αυτό το παιχνίδι. Το σπίτι μου, οι άνθρωποί μου, πάντα τόσο Μπέτις».