Παρασκευή , 29 Μάρτιος 2024
Φοράς το νούμερο 24; Είσαι ομοφυλόφιλος...

Φοράς το νούμερο 24; Είσαι ομοφυλόφιλος…

«Σε μια χώρα που ζει και αναπνέει για το ποδόσφαιρο, κανείς δεν μπορεί να παραδεχθεί ότι είναι ομοφυλόφιλος, γιατί άτυπα θα αποκλειστεί από όλες τις μεγάλες κατηγορίες…». Αυτό διηγείται ο Ζάο Άμπελ, δημοσιογράφος που ζει στο Ρίο ντε Τζανέιρο όπου έχει ζήσει και καταγράψει τον ρατσισμό που υφίστανται, όσοι ανήκουν σε μια διαφορετική ομάδα ανθρώπων.

Ο Ντάγκλας, ένας πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής εξομολογείται, ότι έπαιζε για 12 χρόνια σε επαγγελματικό επίπεδο και, όταν πλέον σταμάτησε να κρύβει την ταυτότητά του, τον παραγκώνισαν από την ομάδα. «Αυτό που ήταν το όνειρό μου από μικρό παιδί, δεν μπόρεσα να το ζήσω επειδή δεν ανήκω σε ένα συγκεκριμένο στερεότυπο». Και δεν είναι ο μόνος.

Στην Βραζιλία υπάρχει πρωτάθλημα για μέλη του Λ.Ο.Α.Τ. (Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφιφυλόφιλοι, Τρανσέξουαλ) κινήματος και υπολογίζεται ότι συμμετέχουν περισσότεροι από 1000 αθλητές σε 60 ομάδες που λαμβάνουν μέρος.

«Στο γήπεδο δεν επιτρέπεται καν η είσοδος σε μέλη της κοινότητας. Φοβούνται την αντίδραση των υπόλοιπων οπαδών και για την αποφυγή επεισοδίων, αποτρέπουν εντελώς την παρουσία τους στα στάδια», συνεχίζει ο Άμπελ. Είναι τόσο οξύμωρο να είναι συνυφασμένο το ποδόσφαιρο με την καθημερινότητα και με ολόκληρη την ζωή σε αυτή τη χώρα, να μαθαίνουν από μικρά τα παιδιά να αγαπούν τη μπάλα και όμως να μην υπάρχει σεβασμός στην διαφορετικότητα.

«Θα δεις παίκτες να αποφεύγουν να φορέσουν το Νο24 στη φανέλα τους. Είναι μια προκατάληψη που αρχίζει από πολύ παλιά», θα αναφέρει ο δημοσιογράφος.

«Στη δεκαετία του 1890, υπήρχε ένας ζωολογικός κήπος στο Ρίο, ο οποίος δεν μάζευε αρκετό κόσμο. Έτσι οι ιδιοκτήτες, αποφάσισαν να προσφέρουν και κάτι επιπλέον, σαν διασκέδαση, προκειμένου να συγκεντρώσουν επισκέπτες.

Έτσι, μαζί με το εισιτήριο, έδιναν και μια μικρή κάρτα, η οποία απεικόνιζε καθένα από τα ζώα του κήπου, κατανεμημένα με αλφαβητική σειρά και αριθμημένα από το 1-25. Το 24ο έτυχε να είναι ο τάρανδος. Ο τάρανδος, σύμφωνα με τον αστικό μύθο, ενσάρκωνε το αρσενικό που δεν μπορούσε να ελέγξει την γυναίκα του, εξαιτίας των κεράτων που είχε, επομένως μέσα σε λίγο καιρό, άρχισε να χρησιμοποιείται κοροϊδευτικά και για τους ομοφυλόφιλους άνδρες. Ξέρετε πως πάνε αυτά…» εξιστορεί ο ιστορικός Λούις Αντόνιο Σιμάς…

Το παιχνίδι αυτό λέγεται μέχρι και σήμερα «Jogo do bicho». Μάλιστα, το συγκεκριμένο, διατηρείται μέχρι και σήμερα ως τρόπος τζόγου στην Βραζιλία, όντας όμως παράνομο στο μεγαλύτερο μέρος της.

Η φήμη του πάρκου και του παιχνιδιού εξαπλώθηκε τόσο πολύ, μαζί με τον μύθο, που η χρήση του αριθμού «24» από κάποιον επάνω του, σήμαινε απευθείας ότι κάποιος είναι ομοφυλόφιλος. Άμεση ταύτιση; Μα, το ποδόσφαιρο, τι άλλο…

Ακόμη και σήμερα, στην Serie A της Βραζιλίας υπάρχουν 20 ομάδες. Από όλες αυτές, μόλις ένας πάικτης, ο τρίτος τερματοφύλακας της Γκρέμιο, Μπρενό χρησιμοποιεί στην φανέλα του αυτόν τον αριθμό. Το έκανε και ο αμυντικός της Φλαμένγκο, ο Ισπανός Πάμπλο Μαρί, τις πρώτες ημέρες όταν πήγε στη Βραζιλία, μέχρι που τα σχόλια στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram ήταν τόσο πολλά και προσβλητικά, που αναγκάστηκε, όχι μόνο να σβήσει την σχετική φωτογραφία αλλά και να αλλάξει τον αριθμό του. Πλέον αγωνίζεται με το νούμερο «4».

«Είναι απίστευτα αναχρονιστικό όλο αυτό. Θα δεις παίκτες να μην επιλέξουν να φορέσουν αυτό το νούμερο και να διαλέγουν το 23 ή το 25. Φαντάσου, έχει περάσει τόσο πολύ στην κοινωνία, που ο θείος μου όταν η γυναίκα του ήταν έγκυος στο τρίτο τους παιδί, της έκλεισαν ραντεβού από το νοσοκομείο για τις 24 Σεπτεμβρίου να κάνει την καισαρική και εκείνος το μετέθεσε για την επόμενη μέρα, στις 25…».

Ποια μπορεί να είναι η λύση σε όλο αυτό; Ο Άμπελ παραδέχεται ότι είτε οι χορηγοί θα πρέπει να αρχίσουν να προσεγγίζουν κάπως το θέμα όλο και πιο συχνά για να αρχίζει να γίνεται αποδεκτό και να μην είναι αυτές οι ομάδες έρμαιο στα χέρια και στις συμπεριφορές βίαιων οπαδών. Παράλληλα, «κάποιος σπουδαίος παίκτης, ο οποίος είναι ομοφυλόφιλος, να βγει να το παραδεχθεί γιατί μόνο έτσι θα πάψει να βλέπει ο κόσμος άτομα της συγκεκριμένης κοινότητας με φόβο και ρατσισμό».

Έχει αλλάξει κάτι στο 2019; Λίγα πράγματα, αλλά γίνονται κινήσεις.

Σε παιχνίδι τον Αύγουστο ανάμεσα στη Βάσκο Ντα Γκάμα και την Σάο Πάολο ο διαιτητής της αναμέτρησης σταμάτησε την εξέλιξη του αγώνα μέχρι να πάψουν τα ομοφοβικά συνθήματα από την κερκίδα. Ο προπονητής των γηπεδούχων επειδή κατάλαβε ότι δεν θα συνεχιζόταν η αναμέτρηση αν η κατάσταση δεν ελάμβανε τέλος, έκανε νόημα στους οπαδούς να πάψουν. Παράλληλα, έχει αρχίσει η ποινικοποίηση των φραστικών επιθέσεων που έχουν τέτοιο χαρακτήρα, αλλά για να αφομοιωθεί σαν συμπεριφορά και από την ίδια την κοινωνία, θα περάσει πολύς καιρός ακόμα.

Πηγή: gazzetta.gr




Πηγή