Εμμηνόπαυση: Συμπτώματα και αντιμετώπιση

Η μέση ηλικία εμφάνισης είναι γύρω στα 50 χρόνια, αλλά μπορεί να αρχίσει σε οποιαδήποτε ηλικία μεταξύ 35 και 60 ετών. Υπολογίζεται ότι το 1% των γυναικών έχουν εμμηνόπαυση πριν γίνουν 40 ετών, ενώ το 5% πριν τα 45.  

Τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης παρουσιάζουν μεγάλο εύρος και δεν είναι τα ίδια σε όλες οι γυναίκες. Υπολογίζεται ότι περίπου δύο στις δέκα δεν έχουν καθόλου εξάψεις, το 20% έχουν σοβαρές εξάψεις και οι υπόλοιπες έχουν εξάψεις οι οποίες είναι μεν ενοχλητικές αλλά ανεκτές. Οι εξάψεις έχουν την τάση να είναι χειρότερες πριν διακοπεί η έμμηνος ρύση και να καταπραΰνονται με το πέρασμα του χρόνου, αλλά ποσοστό 10-15% των γυναικών βασανίζονται από αυτές για μια 10ετία ή περισσότερο. Οι καπνίστριες και οι υπέρβαρες/παχύσαρκες γυναίκες συνήθως υποφέρουν περισσότερο.

 

Η γυναίκα μπορεί να έχει προβλήματα ύπνου, που άλλοτε οφείλονται στη νυχτερινή εφίδρωση λόγω των εξάψεων και άλλοτε όχι.  Πολύ συχνές είναι επίσης οι διακυμάνσεις της ψυχικής διάθεσης που επιτείνονται από την κόπωση, καθώς και η κολπική ξηρότητα λόγω της μείωσης της παραγωγής οιστρογόνων. Άλλα συμπτώματα που αναφέρουν γυναίκες σε εμμηνόπαυση είναι: πνευματική σύγχυση, διαταραχή στη μνήμη και τη σκέψη και τη συγκέντρωση, κυκλοθυμία, αίσθημα θλίψης και κάποιες φορές κατάθλιψη, απώλεια Libido ή ελαττωμένη επιθυμία για επαφή καθώς και ξηρότητα στον κόλπο. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι ορμονικές διακυμάνσεις της μπορεί να παίξουν επίσης ρόλο στις κεφαλαλγίες. 

 

Εσείς και ο ιατρός σας θα πάρετε την απόφαση αν χρειάζονται ή όχι θεραπεία και τι είδους θεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει. 

Αν οι εξάψεις και τα συμπτώματα των μεταπτώσεων της διάθεσης είναι πολύ έντονα και σας προκαλούν μεγάλη διαταραχή στην καθημερινότητα σας και δεν έχετε κάποια σοβαρή αντένδειξη για τη λήψη οιστρογόνων, τότε μπορείτε να πάρετε οιστρογόνα για μερικά χρόνια και να τα μειώσετε σταδιακά. Στην περίπτωση της πρόωρης εμμηνόπαυσης η χρήση των ορμονών συστήνεται μέχρι την ηλικία της προβλεπόμενης φυσιολογικής εμμηνόπαυσης για να μειώσει τον κίνδυνο σοβαρής οστεοπόρωσης και καρδιαγγειακών παθήσεων.

Σε γενικές γραμμές δεν πρέπει να πάρετε ορμονική υποκατάσταση αν έχετε: προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό θρόμβωσης, σακχαρώδη διαβήτη, σημαντικό πρόβλημα παχυσαρκίας, υπέρταση, προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού και αν καπνίζετε και δεν σκοπεύετε να σταματήσετε το κάπνισμα.