Το παιδί μου αδιαφορεί για το σχολείο, τι να κάνω;

Πολλά παιδιά δείχνουν να αδιαφορούν για το σχολείο χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο. Δυσκολεύονται να ξυπνήσουν το πρωί, δεν είναι συνεπή στις σχολικές τους υποχρεώσεις και βρίσκουν βαρετά τα περισσότερα μαθήματα.

Γιατί το παιδί δεν ενδιαφέρεται για το σχολείο;

Τα ενδιαφέροντα των παιδιών ειδικά από την Δ’ Δημοτικού αρχίζουν να διευρύνονται και συχνά σε αυτή την ηλικία παρατηρείται μια έλλειψη ενδιαφέροντος για τα σχολικά μαθήματα.

Κατά την Cindy Goldrich, EdM, ACAC, Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας και ΔΕΠΥ, συχνά σχετίζεται με ένα από τα τρία ακόλουθα πράγματα:

Το σχολείο απαιτεί προσπάθεια

Για κάποιον λόγο, το παιδί πιστεύει ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των γονιών του και αισθάνεται ότι δεν θα έχει την υποστήριξη που χρειάζεται. Επιπλέον, υφίσταται πολύ μεγαλύτερη πίεση από ό,τι στο παρελθόν. Μερικά παιδιά, ειδικά εκείνα που δεν μπορούν να συγκεντρωθούν, να απομνημονεύσουν σχετικά εύκολα ή να κατανοήσουν ορισμένες έννοιες, είναι πιθανό να λυγίσουν κάτω από υπερβολική πίεση. Όταν ο εγκέφαλος στρεσάρεται υπερβολικά, με γνωστικές απαιτήσεις πέρα από αυτό που μπορεί κανείς να διαχειριστεί, κυριαρχούν τα ένστικτα επιβίωσης . Η αντίδραση είναι φυγή ή αδιαφορία.

Δεν νιώθει άνετα στο σχολείο

Το παιδί δεν αισθάνεται ασφαλές στο σχολείο για λόγους που σχετίζονται με το άγχος (κοινωνικό ή άλλο), την κατάθλιψη ή τον εκφοβισμό.. Δυστυχώς, για μερικά παιδιά, το σχολείο δεν είναι ένα ασφαλές μέρος. Ορισμένα παιδιά καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να κρύψουν τις ανησυχίες τους και αφήνουν να φαίνεται ότι απλά δεν τους νοιάζει. Είναι ζωτικής σημασίας οι γονείς και οι δάσκαλοι να διερευνήσουν προσεκτικά για τυχόν τέτοιου είδους καταστάσεις πριν πιέσουν περαιτέρω το παιδί για πιο ενεργή συμμετοχή στο σχολείο.

Πιστεύει ότι δεν χρειάζεται το σχολείο

Μερικά παιδιά πραγματικά δεν αισθάνονται ότι το σχολείο θα τα βοηθήσει στη μελλοντική τους ζωή ειδικά αν τα ενδιαφέροντά τους είναι άλλα ( π.χ. ποδόσφαιρο, κατασκευές, κ.ο.κ.). Το διαδίκτυο επίσης ασκεί μεγάλη επιρροή στους εφήβους και στον τρόπο που βλέπουν τα πράγματα. Βέβαια υπάρχουν και παιδιά που απλά δεν έχουν ιδέα τι θέλουν για το μέλλον τους, οπότε δεν κατανοούν γιατί πρέπει να διαβάζουν.

Τι πρέπει να κάνει ένας γονιός

Εάν αισθάνεστε ότι παρά τις παροτρύνσεις σας, το παιδί σας εξακολουθεί να αδιαφορεί για το σχολείο ίσως ήρθε η ώρα να δοκιμάσετε μια διαφορετική προσέγγιση.

Βήμα πρώτο: Αναπνοή . Αν δεν χαλαρώσετε το μυαλό και το σώμα, είναι αδύνατο να κάνετε το επόμενο βήμα. Πάρτε τρεις μεγάλες, βαθιές αναπνοές και βρείτε κάπου άνετα να καθίσετε. Μην ξεχάσετε να εκπνεύσετε!

Βήμα δεύτερο: Ρωτώντας τον εαυτό σας και το παιδί σας ορισμένες βασικές ερωτήσεις, μπορείτε να αρχίσετε να συλλέγετε πληροφορίες οι οποίες θα σας βοηθήσουν να ακολουθήσετε μια διαφορετική τακτική.

Ερωτήσεις όπως:

• Τι ξέρω για το ΓΙΑΤΙ δεν τον νοιάζει;
• Είναι λογικές οι προσδοκίες του δεδομένου του επιπέδου ικανοτήτων του;
• Στο σχολικό περιβάλλον αισθάνεται συναισθηματικά ασφαλές;
• Ποια είναι τα ενδιαφέροντά του μέσα στο σχολικό περιβάλλον;
• Έχει κάποιες ιδέες για το τι θα ήθελε να κάνει στο μέλλον;

Βήμα τρίτο: Εάν έχετε ένα παιδί που αδιαφορεί πλήρως για τα μαθήματα, τότε ίσως είναι καλύτερο να εστιάσετε στη μάθηση και όχι στους βαθμούς. Για παράδειγμα, ακόμα κι αν το μάθημα δεν είναι ελκυστικό, η έρευνα για ένα θέμα ή η απομνημόνευση ορισμένων πληροφοριών, μπορεί να σχετίζεται με δεξιότητες που θα χρειαστεί να αναπτύξει για τα άλλα ενδιαφέροντά του, επομένως παρουσιάστε το ως πρόκληση.

Συνεργαστείτε μαζί του για να θέσετε σχολικούς στόχους. Πιθανόν να χρειαστεί να εγκαταλείψετε κάποιες από τις προσδοκίες και τις επιθυμίες σας, αλλά το πιθανότερο είναι ότι δεν είναι οι επιθυμίες σας που το παρακινούν έτσι κι αλλιώς. Βοηθήστε το να αποδείξει στον εαυτό του ότι μπορεί να κάνει ό,τι χρειάζεται για να πετύχει σε οποιαδήποτε αρένα.

«Η διερεύνηση διαφορετικών επιλογών και δυνατοτήτων είναι το ζητούμενο για τα παιδιά που δεν ξέρουν τι ακριβώς θέλουν να κάνουν. Προσπαθήστε να έχετε κατά νου ότι οι πόρτες σπάνια κλείνουν για πάντα κι ότι αργά ή γρήγορα οι περισσότεροι βρίσκουν τι θα κάνουν στη ζωή τους. Καταθέτω επίσης κάτι που είδα γραμμένο σε έναν προφυλακτήρα: “Μπορούν να με στείλουν στο κολέγιο, αλλά δεν μπορούν να με κάνουν να σκεφτώ!”», καταλήγει η Cindy Goldrich.

Πηγή: impactparents.com