Ενδαγγειακή θρομβεκτομή: Η συμβολή της στην ανάρρωση από οξύ εγκεφαλικό

Στο οξύ εγκεφαλικό με απόφραξη μεγάλου αγγείου, υπάρχει θρόμβος που έχει αποφράξει ένα μεγάλο αγγείο του εγκεφάλου.

Η μη διάνοιξη του αγγείου μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, συνεπάγεται μεγάλη θνητότητα και λειτουργική ανικανότητα, δηλαδή ο πάσχων να μην μπορεί να μιλήσει ή να κινήσει την μια πλευρά του.

Με την ενδαγγειακή μηχανική θρομβεκτομή γίνεται παρακέντηση της μηριαίας αρτηρίας στο πόδι, όπως η στεφανιογραφία. Ο γιατρός φθάνει με ειδικούς καθετήρες στο αγγείο που είναι αποφραγμένο από το θρόμβο, και τοποθετεί ένα ειδικό στεντ (stent retriever ή στεντ ανάκτησης του θρόμβου) που ανοίγει μέσα στο θρόμβο. Υπό συνεχή αναρρόφηση βγάζει το στεντ μαζί με το θρόμβο έξω από το αγγείο.

Ο κύριος ερευνητής και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Amrou Sarraj, είπε: «Θέλαμε να διερευνήσουμε την τρέχουσα πρακτική, όπου οι ασθενείς με μείζονα εγκεφαλικά αποκλείονται από τη θρομβεκτομή». Ο Δρ. Sarraj είναι καθηγητής Νευρολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Case Western Reserve.

Παρότι η θρομβεκτομή έχει αποδειχθεί ότι είναι αποτελεσματική σε μικρότερα εγκεφαλικά επεισόδια, οι ασθενείς με μεγάλα εγκεφαλικά θεωρούνται πολύ υψηλού κινδύνου για τη διαδικασία. Το μέγεθος ενός εγκεφαλικού προσδιορίζεται από το εύρος του κατεστραμμένου εγκεφαλικού ιστού που φαίνεται μέσω αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας.

«Αυτοί οι ασθενείς λαμβάνουν μόνο ιατρική φροντίδα, ενώ ένας σημαντικός αριθμός ασθενών έχει πολύ κακή έκβαση· μένουν σε αναπηρικό καρότσι, στο κρεβάτι ή πεθαίνουν», είπε ο Δρ. Sarraj.

«Πρόκειται για μια τεράστια ευκαιρία για βελτίωση σε πολύ μεγάλο επίπεδο, καθώς αυτοί οι ασθενείς αντιπροσωπεύουν το 20-25% όλων των αποφράξεων μεγάλων αγγείων και ο αντίκτυπος είναι μεγάλος στους ίδιους, τις οικογένειές τους και την κοινωνία».

Η μελέτη είχε στόχο 560 ασθενείς με απόφραξη μεγάλης αρτηρίας που προκάλεσε οξύ εγκεφαλικό, αλλά η επιτροπή παρακολούθησης δεδομένων και ασφάλειας διέκοψε τη δοκιμή μετά την εγγραφή 352 ασθενών λόγω των ανώτερων αποτελεσμάτων που παρατηρήθηκαν με τη θρομβεκτομή.

Οι ασθενείς χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες: 178 υπέστησαν σε θρομβεκτομή και 174 έλαβαν φαρμακευτική αγωγή.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σχεδόν το 20% των ασθενών που υποβλήθηκαν σε θρομβεκτομή, έγιναν λειτουργικά ανεξάρτητοι, επέστρεψαν στις οικογένειές τους και στην κοινωνία ως σχεδόν φυσιολογικοί ή χωρίς ανάγκη υποστήριξης, σε σύγκριση με το μόλις 7% που έλαβαν φαρμακευτική αγωγή. Διαπιστώσαμε επίσης ότι σχεδόν το 40% των ασθενών καταλήγουν να περπατούν ανεξάρτητα», είπε ο Δρ. Sarraj.

«Πρόκειται για τεράστια βελτίωση για τους ασθενείς με μείζονα εγκεφαλικά στους οποίους δεν προσφέρεται η θεραπεία αυτή τη στιγμή» πρόσθεσε.

Ο Δρ. Sarraj αναμένει ότι τα αποτελέσματα θα αλλάξουν τις κατευθυντήριες γραμμές θεραπείας στο εγγύς μέλλον. «Αυτό θα δώσει σε μεγάλο αριθμό ασθενών την ευκαιρία για βελτίωση», είπε.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση New England Journal of Medicine.