Dead Poets Society: H ταινία που πρέπει να έχεις δει τουλάχιστον μία φορά

Η αυθεντικότητα, ο ρομαντισμός και η αναζήτηση του Carpe Diem 

Το τι κάνει μία ταινία διαχρονική είναι σχετικά εύκολο να απαντηθεί, το κριτήριο που θα την κάνει. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε τι είναι αυτό που μας κάνει εμάς να θέλουμε να δούμε μία ταινία ξανά και ξανά. Συνεπώς, τι είναι αυτό που μας κάνει εντύπωση για να γίνει σημείο αναφοράς. Μία από αυτές τις ταινίες είναι η Dead Poets Society (1989) που ενώ έχουν περάσει πάνω από τριάντα χρόνια έχει καθιερωθεί σε μία από τις αγαπημένες ταινίες όχι μόνο δική μου. Αποτελεί αναμφισβήτητα μία ταινία που είναι από αυτές που κάθε άντρας πρέπει να δει έστω μια φορά, σε σκηνοθεσία Peter Weir.

Furiosa: Το πρώτο trailer του prequel του Mad Max είναι εδώ

Πρόκειται για μία από τις πιο επιδραστικές ταινίες, καθώς απεικονίζει μια ιστορία ενηλικίωσης που επικεντρώνεται στην αναζήτηση της ατομικότητας σε έναν κόσμο που προσπαθεί να την καταστείλει. Ως φοιτητής κολεγίου και επίδοξος δάσκαλος, τα μαθήματα που δίδαξε ο John Keating -που υποδύεται ο εμβληματικός Robin Williams- λειτουργούν ως λόγια ενθάρρυνσης και σοφίας που τροφοδοτούν το πάθος για την εκπαίδευση των νέων μυαλών. Οι χαρακτήρες και οι ενέργειές τους για να αδράξουν την ημέρα, carpe diem, λειτουργούν ενθαρρυντικά τόσο για τους χαρακτήρες, όσο και για τις σχέσεις. Όλες οι προσωπικότητες των νεαρών αντρών που εμπλέκονται στην ιστορία είναι περίπλοκοι, ξεκαρδιστικοί και αυθεντικοί χαρακτήρες σε μία ρεαλιστική απεικόνιση.

 

 

Η αναζήτηση της ατομικότητας

Ο Robin Williams ως ο εμπνευσμένος και ταλαντούχος δάσκαλος τους βοηθά στην αναζήτησή τους για την ατομικότητα είναι μια από τις αγαπημένες μου ερμηνείες του στην υποκριτική. Υπάρχουν ακόμα πολλά ενδιαφέροντα και αξιοσημείωτα λόγια μεταξύ του ίδιου και των αγοριών, αλλά υπάρχει επίσης μια αύξηση στη στοργική, προσγειωμένη στάση του που βοηθά το κοινό να δει μια πιο γνήσια πλευρά του.

Δεν έμαθα τον Paul Walker βλέποντας Fast & Furious

Κάπως έτσι τα πολυάριθμα αποσπάσματα είναι μία φυσική απόρροια. Πιστεύω ότι αυτή η ταινία είναι τόσο σημαντική λόγω των ισχυρών μηνυμάτων που παρέχει για τη ζωή, την αγάπη και την υπεράσπιση του εαυτού σου και του τι πιστεύεις. Επίσης σημαντικοί παράγοντες είναι η ανάγνωση της ποίησης και την ευκαιρία να γράψουν τη δική τους είναι ένα μέσο ενθάρρυνσης στα αγόρια για να διοχετεύσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, να μάθουν για τον κόσμο με νέους, συναρπαστικούς τρόπους και να μοιραστούν ό,τι είναι πραγματικά πολύτιμο για αυτά. Είτε είσαι μαθητής, δάσκαλος, γονέας ή απλά κάποιος που αναζητά κάτι διαφορετικό για να παρακολουθήσει, το Dead Poets Society είναι εγγυημένο ότι θα αλλάξει την οπτική για τη ζωή και θα βοηθήσει να δεις την αξία στις ανθρώπινες σχέσεις.

 

 

Η αυθεντικότητα

Με την εκπληκτική ερμηνεία του Robin Williams, ο χαρισματικός καθηγητής John Keating μας υπενθυμίζει τη σημασία του να ζούμε με πάθος και αυθεντικότητα. Πρόκειται για δύο έννοιες που μέσα στο πέρασμα των χρόνων, έχουν αλλοιωθεί και ενδεχομένως να έχουν χαθεί. Μέσα στη ματαιότητα και στην επιφανειακότατα των πράγματων είναι μία άλλη διαφορετική στάση ζωής εμποτισμένη στον ρομαντισμό. Όλο αυτό έρχεται να δέσει με το γεγονός ότι ταινία επίσης αναδεικνύει τον ρόλο της τέχνης και της ποίησης ως πηγή έμπνευσης και αναζήτησης της αλήθειας.

Ο Keating ενθαρρύνει τους μαθητές να ανακαλύψουν τη δύναμη των λέξεων και την ικανότητά τους να επηρεάσουν τον κόσμο. Υποδεικνύει την σημασία της ατομικότητας μέσα στο κοινωνικό σύνολο, αφού θέτει στο κέντρο την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη, ότι τελικά το λίγο ενός ανθρώπου είναι το πολύ
Ένα άλλο πολύ σημαντικό στοιχείο που θίγεται στην ταινία είναι η ανεξαρτησία της σκέψης και της αντίστασης έναντι των κοινωνικών πιέσεων. Οι μαθητές της «Dead Poets Society» αντιμετωπίζουν προκλήσεις και εκτιμούν το κουράγιο να ακολουθήσουν τα όνειρά τους, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει να αντισταθούν στις παραδοσιακές προσδοκίες.

Τέλος, η «Dead Poets Society» επισημαίνει τη σημασία της ανθρώπινης σύνδεσης και της υποστήριξης. Η φιλία και η αλληλεγγύη αναδεικνύονται ως οι βασικότερες δυνάμεις που ενισχύουν τον ατομικό και κοινό στόχο για αυτοπραγμάτωση. Πρόκειται για μια περιπέτεια που ενδυναμώνει το κοινό να ζει με πάθος, να ακολουθεί τα όνειρά του και να αντιμετωπίζει τη ζωή με ανοικτό μυαλό και καρδιά.

Εξάλλου, όπως έλεγε ο Νίτσε: «Η αλήθεια είναι άσχημη. Και έχουμε την τέχνη για να μη μας σκοτώσει η αλήθεια».

 

 


Πηγή