Τρίτη , 23 Απρίλιος 2024
«O Βιολιστής στη στέγη»

O Βιολιστής στη στέγη

Ο ομώνυμος ζωγραφικός πίνακας του ρωσοεβραίου Μαρκ Σαγκάλ, ζωγραφισμένος το 1939 κι εμπνευσμένος από τη «μυστικιστική ειδωλολατρική φαντασία» του, δίνει όχι μόνο τον τίτλο στο εμβληματικό αυτό μιούζικαλ, αλλά και την μορφή στον πρωταγωνιστή Τεβιέ. Τον πάτερ φαμίλια των διηγημάτων του Sholen Aleichem που έχουν τον τίτλο «ο Τεβιέ και οι κόρες του».

Γράφει η Χαρά Κιούση

Το 1905 στην Τσαρική Ρωσία στο απομονωμένο χωριό Aνατέβκα ζουν ειρηνικά κι αδελφωμένοι Χριστιανοί κι Εβραίοι. Ο φτωχός γαλατάς Τεβιέ ένας καλοκάγαθος και γελαστός μαχητής της ζωής μεγαλώνει τις κόρες του με πίστη και αφοσίωση στις παραδώσεις της φυλής του. Έλα όμως που έφθασαν σε ηλικία γάμου και τα προξενιά πάνε κι έρχονται από την προξενήτρα, με γαμπρούς που δεν «βλέπουν ή δεν βλέπονται».

Αν και ο ίδιος επιθυμεί γαμπρούς νέους, όμορφους καλοστεκούμενους και σοφούς υποκύπτει στις πιέσεις της καταφερτζούς γυναίκας του και δίνει το λόγο του στο συνομήλικό του χήρο και πλούσιο χασάπη να παντρευτεί την όμορφη Τσάιτελ. Εκείνη ερωτευμένη με το φτωχό ράφτη Μότελ αντιδρά και συγκινεί τον πατέρα της που υποχωρεί τελικά δίνοντας τη συγκατάθεσή του γι’ αυτόν το γάμο.

Κι ενώ στον έξω κόσμο γίνονται κοσμοϊστορικές κοινωνικές αλλαγές κι έχει αρχίσει το πογκρόμ εναντίον των Εβραίων, στο ηλιόλουστο χωριό του οι έρωτες φουντώνουν. Η Χόντελ ακολουθεί στο Κίεβο τον επαναστάτη Πέρτσικ, η Χάβα το Ρώσο Φιέτκα προβληματίζοντας τον πατροπαράδοτο πατέρα τους που υπομένει τα πάντα, προσπαθώντας να προσαρμοστεί ανάμεσα στις παραδόσεις, αξίες και έθιμα με τις επερχόμενες εξελίξεις για την ευτυχία των παιδιών του. Πεπεισμένος πως η αξία της παράδοσης εκπίπτει όταν δεν συγχρονίζεται. Κι ενώ αρχίζει να συμβιβάζεται με όλα αυτά ξεκινά ο εκφοβισμός και ο διωγμός των Εβραίων, που παίρνουν το δρόμο του ξεριζωμού.

«Το βιολιστή στη στέγη» τον παρακολουθήσαμε το 1997 στο Αθήναιον με το Θανάση Βαλτινό στο ρόλο του Τεβιέ. Ένας ρόλος κοστούμι στα μέτρα του, που με υποκριτική ωριμότητα υποδύεται και τώρα στο Badminton πλαισιωμένος από ένα πολυπληθή θίασο. Με μάτια γελαστά, εύθυμα, λυπημένα και με μια διάχυτη μελαγχολία, φοβισμένα εκφράζει μια κλίμακα συναισθημάτων που αγγίζει τον θεατή. Έτσι του ανατρέπεται η διάθεση και ευθυμία ακολουθεί η πικρία και η συγκίνηση.

Οι ηθοποιοί χτίζουν με πάθος, χιούμορ, θυμό και έρωτα τους δυνατούς χαρακτήρες του έργου που ελπίζουν σε κάτι καινούργιο. Με πρόζα, χορό, και καλοδουλεμένη κίνηση με τραγούδια που αγαπήσαμε, δημιουργούν ένα σύνολο ενιαίο κι’ εντυπωσιακό για όλη την οικογένεια.

Οι μουσικοί με την καθοδήγηση του Α. Πρίφτη παίζουν μπροστά στο πιτ της ορχήστρας σε άψογο συγχρονισμό με τους καλλιτέχνες, μέσα σε μια ατμόσφαιρα όπου υποφώσκει η θρησκευτικότητα, οι συγκρούσεις και ακραία συναισθήματα που οδηγούν τελικά στη συναδέλφωση των ανθρώπων. Η ομορφιά του πολύμορφου έργου αποδίδεται από τους ταλαντούχους ηθοποιούς που κατορθώνουν να ξεσηκώσουν το κοινό και να το γοητεύσουν με τραγούδια οικεία. «I’ ll i were a rick man», το «Sunrise Sunset», « Tradion», «Matchmaker», είναι κάποια από αυτά που άκουσαν απολαυστικά οι θεατές.

Το πλούσιο και πανέμορφο σκηνικό, ο εκπληκτικός φωτισμός, τα κοστούμια εποχής, όλα μαζί τονίζουν την θεατρικότητα του μιούζικαλ με την υπέροχη χορογραφία. Βασισμένη στην αυθεντική χορογραφία του jerome Robbins, με αίσθηση φρεσκάδας που της προσδίδει ο Parker Esse. Έξοχη πινελιά στο σκηνικό κάδρο, ο βιολιστής Max Chucker που γίνεται ένα με το βιολί του παίζοντας πάνω στη στέγη. Γοητευμένος από την υπερφυσική δύναμη της αρμονίας, φορώντας τα νοητά φτερά του ονείρου, αψηφώντας πως ανά πάσα στιγμή ενδέχεται να γκρεμιστεί, όπως η ζωή και η μονιμότητα των ανθρώπων. Σπάζοντας τα δεσμά της φοβίας κι οδηγώντας στην λύτρωση ρισκάροντας «να απαλλαγεί από το ευλογημένο βάρος της ελευθερίας του».

Παίζοντας με πάθος σαν να ήταν η τελευταία φορά την αγαπημένη μελωδία του Τζέρι Μποκ που συνέθεσε πριν πενήντα χρόνια για το μακροβιότερο μιούζικαλ στο Broadway. Ένα μιούζικαλ «έξω από τα συνηθισμένα» που έφερε στην σκηνή την ιστορία των Εβραίων στις αρχές του 19ου αιώνα.

Ένα μιούζικαλ που μιλά με εικόνες και μουσικές μέσα από την έξοχη σκηνοθεσία του Rob Ruggiero, για «το πανανθρώπινο δίλημμα μεταξύ παράδοσης και αλλαγής».

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Πρωταγωνιστούν: Max Chucker, Γρηγόρης Βαλτινός, Ρένια Λουϊζίδου, Κώστας Βελέντζας, Στάθης Νικολαϊδης, Γιάννης Αναστασάκης, Δημήτρης Γαλάνης, Σωτήρης Τσόγκας, Στεφανία Χούγια, Μαριάννα Πολυχρονίδη, Άννα- Μαρία Κόρνια, Δανάη Βασιλοπούλου, Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, Μαρίνα Σάττι, Στέλλα Γκίκα, Μιχάλης Μαρίνος, Γιώργος Χαλεπλής, Μέμος Μπεγνής, Ιβάν Σβιτάιλο, Μπάμπης Αλεξανδρόπουλος, Τάσος Κωστής, Μαρία Γράμψα, Ελένη Καρακάση, Βασίλης Λέμπερος, Λάμπρος Κτεναβός, Ζηνοβία Πουλή

Σκηνοθεσία: Rob Ruggiero
Συγγραφέας: Joseph Stein

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Rob Ruggiero
Απόδοση Κειμένου: Πάνος Αμαραντίδης
Απόδοση Στίχων: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική Διδασκαλία & Διεύθυνση Ορχήστρας: Αλέξιος Πρίφτης
Σκηνικά & Κοστούμια: Γιώργος Πάτσας
Θεατρική Προσαρμογή Χορογραφίας: Curtis Schroeger
Resident Director – Επιμέλεια Χορογραφίας: Σοφία Σπυράτου
Σχεδιασμός Ήχου: Matt Grounds
Σχεδιασμός Φωτισμού: Ελευθερία Ντεκώ
Παραγωγοί: Μιχάλης & Vanessa Αδάμ

Διανομή: Max Chucker, Γρηγόρης Βαλτινός, Ρένια Λουϊζίδου, Κώστας Βελέντζας, Στάθης Νικολαϊδης, Γιάννης Αναστασάκης, Δημήτρης Γαλάνης, Σωτήρης Τσόγκας, Στεφανία Χούγια, Μαριάννα Πολυχρονίδη, Άννα- Μαρία Κόρνια, Δανάη Βασιλοπούλου, Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, Μαρίνα Σάττι, Στέλλα Γκίκα, Μιχάλης Μαρίνος, Γιώργος Χαλεπλής, Μέμος Μπεγνής, Ιβάν Σβιτάιλο, Μπάμπης Αλεξανδρόπουλος, Τάσος Κωστής, Μαρία Γράμψα, Ελένη Καρακάση, Βασίλης Λέμπερος, Λάμπρος Κτεναβός, Ζηνοβία Πουλή

Χωρικοί & Ρώσοι: Νώντας Δαμόπουλος, Μαριλού Κατσαφάδου, Αλέξανδρος
Λασκαράτος, Tadeu Liesenfeld, Πάνος Μαλικούρτης, Εύα Μιχελιδάκη,
Γιώργος Πελαγίας / Γιάννης Στέφος, Πάνος Πολίτης

Μέρες και ώρες παραστάσεων: από 17 Απριλίου, Τετάρτη και Κυριακή 19.30, Πέμπτη και Παρασκευή 20.30, Σάββατο 17.00 και 21.00

Τιμές εισιτηρίων: Α Ζώνη 45 ευρώ, Β Ζώνη 35 ευρώ, Γ Ζώνη 25 ευρώ, Δ Ζώνη 15 ευρώ, Σπουδαστικό 10 ευρώ
Τηλέφωνο: 2108840600

Θέατρο Badminton
Άλσος Στρατού, Γουδή | www.abcd.gr

 

 

 

Πηγή: newsbeast.gr