Ο Στέφανος Τσιτσιπάς στον τελικό του Australian Open: Το ματς-ορόσημο που τον ωρίμασε από παιδί σε «άνδρα»

Ηταν 2 Ιουνίου του 2019 όταν στα κορτ του Roland Garros, ο Στέφανος Τσιτσιπάς και ο Σταν Βαβρίνκα, έδιναν μία τενιστική παράσταση, η οποία συγκαταλέγεται στις κορυφαίες της τελευταίας 20ετιας.

Ο αγώνας κρίθηκε μετά από μάχη 5 ωρών και εννέα λεπτών, με τον Βαβρίνκα να φεύγει νικητής, σε ένα ματς όπου στο τέλος οι δύο μονομάχοι, αγκαλιάστηκαν εξουθενωμένοι.

Αυτή η ήττα, ήταν για τον Τσιτσιπά το μεγαλύτερο -τενιστικό- μάθημα ζωής. Ένα μάθημα, που από «παιδί» τον έκανε «άνδρα». Ήταν το ματς, που όπως έγραψε σε ένα από τα πιο αξιόλογα ποσταρίσματά του, τον έκανε να αναθεωρήσει πολλά.

«Σήμερα ένιωσα κάτι που δεν μπορώ πραγματικά να εξηγήσω. Σήμερα ήταν η πρώτη φορά σε όλη μου τη ζωή, στα είκοσι χρόνια ύπαρξης μου που ένιωσα αυτή την “αύρα”, τον πραγματικό ορισμό της λέξης, τον ανταγωνισμό. Όχι οποιοδήποτε είδος ανταγωνισμού όμως, ήταν διαφορετικό από οποιαδήποτε άλλη στιγμή, οποιαδήποτε άλλη μάχη, οποιαδήποτε άλλη στιγμή στο γήπεδο του τένις.

Υπάρχει κάτι σχετικά με σήμερα που δεν θα μπορώ να εξηγήσω. Είναι ένα συναίσθημα που με κάνει να εκτιμώ το άθλημα που επέλεξα να κυνηγήσω στη ζωή μου ως καριέρα. Η πικρή γεύση αυτής της απώλειας είναι κάτι ανεξήγητο.

Ο Σταν Βαβρίνκα κάνει το άθλημα μας αληθινό και ρεαλιστικό. Είναι κάτι που είναι σπάνιο να βρεις στον κόσμο που είμαστε. Είναι κάτι μοναδικό. Υπάρχει γοητεία και χάρισμα σε αυτό. Και οι δύο παλέψαμε, και οι δύο πήγαμε πέρα από τα όρια μας, και οι δύο βιώσαμε τύχη και το πεπρωμένο μας τράβηξε σε αυτό το παριζιάνικο κορτ μετά από πέντε ώρες σωματικής και ψυχικής ταλαιπωρίας.

Πραγματικά δεν ξέρω αν αυτό που νιώθω αυτή τη στιγμή είναι θετικό ή αρνητικό. Δεν υπάρχει διπολική επίδραση σε αυτό. Σήμερα έμαθα κάτι που κανένα σχολείο, καμία τάξη, κανένας δάσκαλος δεν θα μπορούσε να διδάξει. Λέγεται, ζωντανή ζωή!» είχε γράψει.

Μέχρι τότε είχε ζήσει την μεγαλύτερη στιγμή του λίγους μήνες πριν στο Australian Open όπου κέρδισε τον Φέντερερ και έφτασε ως τα ημιτελικά, για πρώτη φορά στην καριέρα του.

Όμως το παιχνίδι με τον Βαβρίνκα ήταν αυτό που τον έκανε να αλλάξει όλο τον τρόπο σκέψης του όσον αφορά το παιχνίδι του, όπως ο ίδιος είχε εξομολογηθεί λίγο αργότερα.

Η επιρροή του Φιλιππούση που άλλαξε το μυαλό του Τσιτσιπά

Από τότε άρχισαν να αλλάζουν σταδιακά αρκετά πράγματα. Ο οικογενειακός κύκλος ο οποίος «περικύκλωνε» τον Στέφανο, δεν έσπασε, αλλά έγινε πιο δεκτικός σε άλλα πρόσωπα που εντάχθηκαν με σκοπό να του μεταφέρουν τις γνώσεις τους και την εμπειρία τους από τα χρόνια που πέρασαν στα γήπεδα.

Προστέθηκε ο θρύλος του τένις Τόμας Ενκβιστ, προστέθηκε ψυχολόγος που έλειπε ως τότε από την ομάδα του και το περασμένο καλοκαίρι προστέθηκε και ο Μαρκ Φιλιππούσης. Ο τελευταίος είναι μία παρουσία που φαίνεται πως έχει αλλάζει ριζικά τον Στέφανο εντός court, καθώς τα ξεσπάσματά του (με τελευταίο αυτό στο ματς με τον Κύργιο στο Wimbledon, στην πρώτη παρουσία του Φιλιππούση στην ομάδα του) μειώθηκαν δραματικά.

Ο Φιλιππούσης πέρα από το στοιχείο ενός μεγάλου σταρ του τένις, είναι και ένας σύμβουλος του Στέφανου που τον βοηθά με ποικίλους τρόπους. Με στοιχεία του παιχνιδιού, με την ψυχραιμία όταν τα παιχνίδια πάνε να του ξεφύγουν, με το καθαρό μυαλό. Ένα καθαρό μυαλό που ο Τσιτσιπάς δεν είχε ως τώρα, αλλά μέσα στο 2023 έχει μεταμορφωθεί σε έναν παίκτη επιπέδου Νο1. Ποτέ άλλοτε δεν έχει δείξει τόση ψυχραιμία όταν τα ματς χαλούσαν. Ποτέ δεν διαχειριζόταν τόσο ήρεμα ένα παιχνίδι όταν τίποτα δεν του πήγαινε καλά. Το 2023 έγινε ένας άλλος Στέφανος.

Ένας τενίστας που ακόμη και την προηγούμενη διετία όπου κατέκτησε τίτλους και έφτασε σε τελικούς, πάντα υπήρχαν στιγμές που επικρατούσε πανικός μεταξύ αυτού και του box του, αφού από την μία ο πατέρας του μιλούσε συνεχώς και δεχόταν ποινές και η μητέρα του τσακωνόταν μαζί του στην κερκίδα, όποτε διαφωνούσε σε κάτι σχετικό με το ματς.

Από την ημέρα που πάτησε ο Φιλιππούσης στην κερκίδα της ομάδας του, αυτά… κόπηκαν ως δια μαγείας. Όλοι στην ομάδα του Τσιτσιπά δείχνουν απέραντο σεβασμό στον Ελληνοαυστραλό κι αυτός με τις συμβουλές του ανταποδίδει. Έχει κάνει τον Τσιτσιπά έναν πιο ώριμο άνδρα και αθλητή. Αυτό το οποίο έλεγε ότι έγινε μετά το ματς με τον Βαβρίνκα.

Ο προορισμός του Νο1 και το κίνητρο του Τζόκοβιτς

Για τον Στέφανο Τσιτσιπά τα πράγματα έγιναν ξεκάθαρα στο τέλος του 2022. Ο στόχος του ήταν συγκεκριμένος: «Θέλω το 2023 να γίνω το Νο1».

Και αυτή τη στιγμή βρίσκεται μία νίκη μακριά από την κορυφή στην παγκόσμια κατάταξη. Το ίδιο ακριβώς διεκδικεί την Κυριακή και ο Νόβακ Τζόκοβιτς, ο οποίος όμως κυνηγά κι άλλα ρεκόρ. Κυρίως, κυνηγά να πιάσει τον Ναδάλ στην κορυφή της λίστας σε τίτλους σε grand slam (22).

Για τον Στέφανο αυτό θα είναι το σημαντικότερο ματς της μέχρι τώρα καριέρας του. Πιο σημαντικό από εκείνον τον μεταξύ τους τελικό το 2020 όταν ο Τζόκοβιτς από 0-2 γύρισε το ματς και πήρε το τρόπαιο. Ήταν ένα σημείο που μετά πήρε την κάτω βόλτα για μερικούς μήνες ο Τσιτσιπάς, αλλά είχε δικαιολογία: την ίδια ημέρα είχε πεθάνει η γιαγιά του και το έμαθε λίγο πριν την έναρξη του ματς.

Τώρα τα πάντα έχουν πάει στην άκρη. Είναι απόλυτα έτοιμος και συγκεντρωμένος για τον μεγάλο στόχο. Έναν στόχο που μπορεί να επιτευχθεί στο «δεύτερο σπίτι του» όπως αποκαλεί την Μελβούρνη ο 24χρονος Τσιτσιπάς που όταν πρωτοεμφανίστηκε πολλοί τον σύγκριναν λόγω του στυλ του (μακρύ μαλλί και κορδέλα) με τον Μπιόρν Μποργκ. Και για να μπει στο πάνθεον, καλείται να κερδίσει έναν αντίπαλο ο οποίος αποτελεί έναν μύθο για το παγκόσμιο τένις…

Αν κερδίσει τον τίτλο στη Μελβούρνη, θα έχει ιδιαίτερη σημασία για τον ίδιο, αλλά και για την μητέρα του, Ιουλία Σαλνίκοφ. Ο πατέρας της και παππούς του Τσιτσιπά, Σεργκέι Σαλνίκοφ, ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στη Σπαρτάκ Μόσχας και το 1956 έγινε ολυμπιονίκης με την εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης. Στην ίδια πόλη θέλει να κερδίσει αυτό που αποκαλεί «home slam»